జూడాయిజం: రబ్బీల సృష్టి

బైబిలులో నామము/పేరు అన్నది కేవలం…

• ఒక సిరాగుర్తుల సంకలనం కాదు  
• హీబ్రూ భాషలోని అక్షరాల కూర్పు కాదు  
• హీబ్రూ భాషాపదాల ఉచ్చారణ అంతకన్నా కాదు

నామము లేక పేరు అన్నది వ్యక్తి యొక్క గుర్తు/గుర్తింపు. వ్యక్తి యొక్క ముద్ర లేక ప్రాతినిథ్యం. 

నామము అన్నది అనామాన్ని ధరించిన వ్యక్తిని సూచిస్తుంది అంతేకాక ఒకరకంగా ఆ వ్యక్తితో అనుసంధానం చేస్తుంది. అయితే, ఈ సందర్భంగా మనం గమనములో వుంచుకోవలసిన మూడు ప్రాథమిక అంశాలున్నాయి. అవి: వ్యక్తి, ఆ వ్యక్తిని వుద్దేశించి వుపయోగించబడుతున్న నామము, ఆ నామాన్ని వుపయోగిస్తున్న వ్యక్తి. వీటిలోని నామము సూచిస్తున్న “వ్యక్తి” విశయములో ఆ నామాన్ని వుపయోగిస్తున్న వ్యక్తికి స్పష్టత వున్నంతవరకు వుపయోగించబడిన “నామము” భాషాశాస్త్రానికనుగుణంగా మర్పుచెందితే తప్పుకాదు అందులో ఏ సమస్యాలేదు. 

ఉదాహరణకు, శ్రీనివాస్, హరి, శంకర్, విష్ను, కృష్ణ, సరస్వతి, లక్ష్మి, పార్వతి మొదలైన పేర్లున్న హైందవ మిత్రులు మనందరికి వున్నారు అంటే అతిశయోక్తి కాదు. అయితే ఆ పేర్లు అన్నీకూడా అన్యదేవుల్ల/దేవతల పేర్లు. మీ స్నేహితులను వుద్దేశించి వారి పేర్లతో వారిని సంబోధిస్తున్నప్పుడు మీ దృష్టిపథం లో వుండేదెవరు…? అన్యదేవుల్లా/దేవతలా లేక ఆ పేరును పెట్టుకున్న మీ స్నేహితుడు/స్నేహితురాలా…? మీ స్నేహితుడు లేక స్నేహితురాలు మాత్రమే మీ దృష్టిపథంలో వుండేది. అందులో ఏసమస్యా లేదు! “అపొల్లొ” అన్నది గ్రీకు మరియు రోమనుల దేవుని పేరు. తల్లిదండ్రులచేత ఆ నామము పెట్టబడిన ఒక వ్యక్తి తాను పెద్దవాడిగా ఎదిగిన తరువాత యేసే [యషువనే] లేఖనాలలో ప్రవచించబడిన క్రీస్తు [మషియాఖ్] అని గ్రహించి విశ్వాసిగా మారాడు. విశ్వాసిగా మారిన తరువాతకూడా అతను అదే పేరుతో పిలువబడ్డాడు. ఆ పేరును లేఖనాలుకూడా వుపయోగించాయి (అపో.కా.18:24). లేఖనాలలో వున్న “అపొల్లొ” అన్న పదం గ్రీకు/రోమను దేవున్ని సూచించడములేదు. ఆ పేరును ధరించి వున్న ఒక వ్యక్తిని ఒక విశ్వాసిని సూచిస్తున్నాయి. నామము యొక్క భాషారూపము కాదు ప్రధానము, ఆ నామము సూచిస్తున్న వ్యక్తి ప్రధానము.

లేఖనము శాశిస్తున్నది, “…వేరొక దేవుని పేరు ఉచ్చరింప కూడదు; అది నీ నోటనుండి రానియ్య తగదు.” (ని.కాం.23:13)
అయితే, మీరు శ్రీనివాస్, హరి, శంకర్, విష్ను, కృష్ణ, సరస్వతి, లక్ష్మి, పార్వతి వంటి మొదలైన పేర్లతో మీ పరిచయస్తులను సంబోధిస్తున్న ప్రతిసారి మీరు అన్య దేవుల్ల/దేవతల పేర్లను ఉచ్చరిస్తున్నట్లా…? అలా అయిన పక్షములో మీరు ఆ పేర్లను ఉచ్చరించిన ప్రతిసారి పై లేఖనానికి వ్యతిరేకంగా పాపము చేసినట్లే కదా!

నిజానికి ఈ పేర్లను ఉపయోగించిన సందర్భములో మీరు దృష్టిస్తున్నది మీ తోటి వ్యక్తులను, అన్య దేవుల్లను/దేవతలను కాదు. కనుక, మీ పరిచయస్తులను ఉద్దేశించి వాటిని వుపయోగిస్తున్న సందర్భాలలో మీకు ఏపాపము ఆపాదించబడదు. కారణం, మీరు వుపయోగిస్తున్న పేర్లు మీరు వుపయోగిస్తున్న సందర్భాలలో కేవలం ఆ వ్యక్తులను సూచించే పేర్లు మాత్రమే.

క్రీస్తుకు పూర్వపు అనువాదాలు

హీబ్రూ లేఖనాలను అంటే తనాక్ (పాతనిబంధనను) ను క్రీస్తుకు పూర్వం మూడవ శతాబ్ధములోనే 72 మంది యూదు పండితులు భక్తులు గ్రీకు భాషలోనికి అనువదించారు. ఆ అనువదాన్నే సెప్టూజింట్ (Septuagint) అని పేర్కొంటారు.        

2200 సంవత్సరాల క్రితమున్న యూదు పండితులు సెప్టూజింటులో హీబ్రూ పదాలైన ఎలోహిం (אֱלהִים) ను తియోస్ (θεός) గా, యోద్ హే వవ్ హె (הָיָה) ను కురియొస్ (Κύριος) గా, యషువ/యెహోషువ (יְהוֹשׁוּעַ) ను (ఈసు/యేసు/Ἰησοῦ) గా, మెస్సయా/మషియాఖ్ (מָשִׁ֣יחַ) ను క్రీస్తు (Χριστοῦ) గా అనువదించారు. ఈ రకమైన అనువాద మార్పులవెనుకనున్న ఆంతర్యము ఉచ్చారణ మరియు వ్యాకరణ నియమాలతో ముడిపడివున్న భాషాశాస్త్రము (Linguistics), పదఅధ్యయనశాస్త్రము (Semantics), శబ్దవ్యుత్పత్తిశాస్త్రము (Etymology), సంజ్ఞానామకపరిశీలనాశాస్త్రము (Onomastics) మొదలనవాటిలో పరిజ్ఙానము ప్రవేశము లేనివారికి ససేమిరా అర్థముకాని లోతైన అంశాలు.

విజ్ఙులు ఈ వాస్తవాన్ని గమనములో వుంచుకొని భాషాపరమైన అనువాదాల విశయములో తమ తీర్పులను అదుపులోవుంచుకుంటారు. విజ్ఙానశూన్యులు మాత్రమే ఇవేవి గమనములోకి తీసుకోకుండా విపరీత తీర్పులకు ప్రకటనలకు దిగజారుతుంటారు. ఈనాడు బైబిలులోని నామాల/పేర్ల అనువాదాన్ని తప్పుబట్టుతున్న వాళ్ళు సెప్టూజింటును అందించిన యూదు పండితులను భక్తులనుకూడా తప్పుబట్టి వారికి తీర్పుతీర్చి తమపైకి నాశనాన్ని తెచ్చిపెట్టుకుంటున్నారు!   

పాతనిబంధన గ్రంథముగా పేరుపొందిన తనాక్ గ్రంథములో మోషే దేవుని ప్రవక్తలలో అతిగొప్ప ప్రవక్త. “మోషే” [משֶׁה] అన్న అతని పేరు అన్యదేవతలను పూజించే ఒక అన్యురాలైన ఐగుప్తీయురాలిద్వారా యివ్వబడింది అన్న సత్యాన్ని ఈసందర్భంగా జ్ఙాపకం చేసుకోవాలి (ని.కాం.2:10). మోషే అనే పేరు మొదట “మెస్” (కుమారుడు) అన్న ఐగుప్తు భాషా పదం లోనుండి వచ్చింది. అటుతరువాత బాలుడైన మోషే నీళ్ళలోనుండి రక్షించబడిన సంఘటన తరువాత ఆ పేరులోనుండి బయటికి లాగబడటము అన్న అర్థాముతోకూడిన మషాహ్ (משה) అన్న హీబ్రూ పదప్రయోగం మొదలయ్యింది. ఒక విగ్రహారాధికురాలు పెట్టిన మోషే అనే పేరును ప్రభువైన దేవుడు లేఖనాలలో తన ప్రవక్తకు వుపయోగించడం గమనార్హమైన విశయం.  

లేఖనాల సాక్ష్యం: భాషల అనువాదము దేవుడు అంగీకరించిన ప్రక్రియ

వ్యక్తులను లేక సందేశాలను వ్యక్తీకరించటములో భాషలు పరికరాలుగా ఉపయోగపడుతాయి. ఈ ప్రక్రియను సృష్టికర్త ఎప్పుడు ఎక్కడా నిశేధించలేదు. ఈ కారణాన్నిబట్టే సంపూర్ణ దైవగ్రంథమైన బైబిలులో [పాత మరియు క్రొత్త నిబంధన గ్రంథాలలో] అనువాదాల ప్రక్రియను గూర్చిన సాక్షాధారాలు వున్నాయి.

పాతనిబంధన గ్రంథం

యోసేపు ఐగుప్తు అధికారిగా వున్నసమయములో తనను అప్పటికి గుర్తించని తన స్వంత అన్నలు ధాన్యాన్ని కొనుగోలు చేసే సందర్భములో వారితో ఐగుప్తు భాషలో మాట్లాడినా ఆ మాటల యొక్క హీబ్రూ అనువాదములో “దేవుడు” [הָאֱלֹהִ֖ים/హ ఎలోహిం] అన్న పదాన్ని వుపయోగించటాన్ని లేఖనాలే ధృవపరుస్తున్నాయి (ఆది.కాం.42:18-23).
దానియేలు గ్రంథములోని లేఖనాలు అరామిక్ భాషానువాదములో వ్రాయబడ్డాయి (దానియేలు.2:4-7:28).

క్రొత్తనిబంధన గ్రంథం

“మరియు యొప్పేలో తబితా [అరామిక్ భాషా పదము] అను ఒక శిష్యురాలు ఉండెను; ఆమెకు భాషాంతరమున దొర్కా [గ్రీకు భాషా పదము] అని పేరు. ఆమె సత్‌ క్రియలను ధర్మకార్యములను బహుగా చేసి యుండెను.” (అపో.కా.9:36)
“పాతాళపు దూత వాటిపైన రాజుగా ఉన్నాడు; హెబ్రీభాషలో వానికి అబద్దోనని పేరు, గ్రీసుదేశపు భాషలో వానిపేరు అపొల్లుయోను.” (ప్రకటన.9:11)

అన్యభాషలలో నుండి మరియు అన్యదేవుళ్ళ లేక దేవతల పేర్లలో నుండి వచ్చిన పేర్లుగా భావించబడే పాతనిబంధన గ్రంథములోని [తనాఖ్] కొన్నినామాలు:

1. ఎస్తేరు [אֶסְתֵּר]: బబులోను ప్రజలు పూజించిన దేవుడు “ఇష్తార్” నుండి వచ్చిన అరామిక్ భాషా నామము (ఎస్తేరు.2:7).   
2. జెరుబ్బాబేలు [זְרֻבָּבֶל]: “బబులోను పుత్రుడు” అనే అర్థముతో కూడిన అరామిక్ భాషా నామము (ఎజ్రా.2:2).
3. ఎలాహ్ [אַלָהּ]: “దేవుడు” అన్న భావాన్ని వ్యక్తపరచే అరామిక్ భాషా పదం “దేవుడు” గానే అనువదించబడింది (దానియేలు.4:2).  

పై నామాలను దేవుడు/లేఖనాలు ఏ అభ్యంతరము లేకుండా వుపయోగించడము జరిగింది. కారణం, సృష్టికర్తకు భాషలకన్నా భావవ్యక్తీకరణ మరియు వ్యక్తులు ప్రధానం!

ఒకే వ్యక్తికున్న నామము యొక్క వివిధ భాషలలోని అనువాద రూపాలు 

యషువ మషియాఖ్ (מָשִׁ֣יחַ יְהוֹשׁוּעַ)
ఈసూ క్రిస్టూ (Ἰησοῦ Χριστοῦ)
జీసస్ క్రైస్ట్ (Jesus Christ)
ఈసా అల్-మసీహ్ (عيسى المسي)
యేసు క్రీస్తు
[యేసు (యషువ) అన్న నామానికి అర్థం ‘యెహోవాయే రక్షకుడు’ లేక ‘యెహోవా రక్షించును;’ క్రీస్తు (మషియాఖ్) అన్న బిరుదుకు అర్థం ‘అభిషిక్తుడు’ లేక ‘మెస్సయ్యా’] 

పైవాటిలోని ఏదో ఒక నామాన్ని/పేరును వుపయోగిస్తున్న నా దృష్టిపథంలో అలాగే మీ దృష్టిపథంలో వున్నది ఒకే వ్యక్తి! అతనే పరమతండ్రిలోనుండి బయలుదేరి వచ్చిన ఆయన ప్రియకుమారుడు (కీర్తన. 2:7; యోహాను.6:38, 62; అపో.కా.13:33; హెబ్రీ.1:5, 5:5), మానవాళికున్న ఏకైక ప్రభువు మరియు రక్షకుడు.   

మానవాళికి రక్షణ యేసు (మానవాళి రక్షణకై తనను తాను బలియాగము చేసుకున్న దేవుని ప్రియకుమారుడు) నామములోనే…అంటే ఆపేరును తెలిపే గుర్తులలో అనికాదు లేక ఆపేరు వ్రాయబడే అక్షరాలలో అనికాదు లేక అపేరు యొక్క ఉచ్చరణలో అనికాదు. రక్షణ అన్నది ఆపేరు ఎవరిని సూచిస్తున్నదో లేక ఎవరికి ప్రాతినిథ్యంవహిస్తున్నదో సాక్షాత్తు ఆ వ్యక్తిలోనే సిద్ధంచేయబడింది, ఆ వ్యక్తినందు ఆ వ్యక్తిద్వారానే అనుగ్రహించబడుతుంది!          

“మరి ఎవనివలనను రక్షణ కలుగదు; ఈ నామముననే (యేసు/యషువ) మనము రక్షణ పొందవలెను గాని, ఆకాశము క్రింద మనుష్యులలో ఇయ్యబడిన మరి ఏ నామమున రక్షణ పొందలేము అనెను.” (అపొ.కా.4:12) 

“ఈయన (యేసు/యషువ) తనద్వారా దేవునియొద్దకు వచ్చువారి పక్షమున, విజ్ఞాపనము చేయుటకు నిరంతరము జీవించుచున్నాడు గనుక వారిని సంపూర్ణముగా రక్షించుటకు శక్తిమంతుడై యున్నాడు.” (హెబ్రీ.7:25) 

“తన ప్రజలను వారి పాపములనుండి ఆయనే రక్షించును గనుక ఆయనకు యేసు (యషువ) అను పేరు పెట్టుదువనెను.” (మత్తయి 1:21)  

”ఆయనయందు (యేసు/యషువ) విశ్వాసముంచువాడెవడో వాడు ఆయన నామము మూలముగా పాపక్షమాపణ పొందునని ప్రవక్త లందరు ఆయననుగూర్చి సాక్ష్య మిచ్చుచున్నారనెను.” (అపొ.కాం.10:43) 

“మీరు మోషే ధర్మశాస్త్రమువలన ఏ విషయములలో నీతిమంతులుగా తీర్చబడలేక పోతిరో ఆ విషయము లన్నిటిలో, విశ్వసించు ప్రతివాడును ఈయనవలననే (యేసు/యషువ) నీతి మంతుడుగా తీర్చబడుననియు మీకు తెలియు గాక.” (అపొ.కాం.13:39) 

“అందుకు వారు ప్రభువైన యేసు (యషువ) నందు విశ్వాసముంచుము, అప్పుడు నీవును నీ యింటివారును రక్షణ పొందుదురని చెప్పి అతనికిని అతని ఇంటనున్న వారికందరికిని దేవుని వాక్యము బోధించిరి.” (అపొ.కాం.16:31-32)  

గమనిక:

కొందరు అభిప్రాయపడుతున్నట్లుగా దేవుడు హీబ్రూ భాషను దైవభాషగ లేక ఆత్మీయభాషగా ఉద్దేశిస్తే పాత నిబంధన గ్రంథములోని కొన్ని లేఖనాలను అరామిక్ భాషలో వ్రాయబడటానికి (ఎజ్రా 4:8–6:18; దానియేలు 2:4–7:28) దేవుడు అనుమతించేవాడు కాదు. 

సృష్టికర్త తాను యిచ్చిన మోషేధర్మశాస్త్రములోని 613 ఆజ్ఙలలో ఒక్క ఆజ్ఙకూడా హీబ్రూభాషకు సంబంధించినది యివ్వలేదు. దీని కారణము భాషలన్నీ దేవునిముందు సమానమేనన్నది విజ్ఙులు గ్రహించగలరు!    

వివిధ భాషల ప్రారంభమన్నది బాబేలులోని నరుల పాపమునుబట్టే కనుక దేవున్ని/సృష్టికర్తను సంబోధించటానికి లేక ఆరాధించటానికి అన్యభాషలను వుపయోగించరాదు అంటూ ఎవరైనా అభ్యంతరపడితే అలాంటివారు దుస్తులను ధరించి దేవున్ని/సృష్టికర్తను ఆరాధించటానికి కూడా అభ్యంతరపడక తప్పదు. కారణం, ఏదేను తోటలోని ఆదిదంపతుల పాపమును బట్టే దుస్తులను ధరించటమన్నది ప్రారంభమైంది అన్నది లేఖన సత్యం.

భాషలను అనువాదాలను వ్యతిరేకించేవారు ఆలోచించాల్సిన విశయాలు స్పందించాల్సిన ప్రశ్నలు అనేకం వున్నాయి…

1. పదప్రయోగం: సబ్బాతు లేక విశ్రాంతిదినము అన్న హీబ్రూ పదం (שַׁבַּת/shabbat/షబ్బాత్) పాత నిబంధన గ్రంథములో (O.T./తనాఖ్) 111 సార్లు వుపయోగించబడింది. గమనించాల్సిన విశయమేమిటంటే ఈ పదం బైబిలులోని మొదటి గ్రంథమైన ఆదికాండములోని 50 అధ్యాయాలలో యెక్కడా వుపయోగించబడలేదు. సబ్బాతు (విశ్రాంతిదినము) ను పాటించే ఆచారాన్ని లేక ఆజ్ఙను దేవుడు ఆదాము మొదలుకొని యోసేపువరకు యేవరికీ యివ్వలేదు. కాబట్టి, మోషేకు ముందు యేవరూ ఆ ఆచారాన్ని పాటించలేదు.  

వారములోని ఏడు దినాలు ఆదినుండే వున్నాయి. అందులో యేడవదినము కూడావుంది. యేడవదినాన్ని ఆదిలోనే దేవుడు ఆశీర్వదించి పరిశుద్ధపరిచాడు (ఆది.కాం.2:3). అయితే, యేడవదినాన్ని విశ్రాంతిదినముగా పాటించే ఆచారము మాత్రము మోషే కాలమునుండే ప్రారంభమయింది. అంతకుముందు ఆ ఆచారాన్ని పాటించాలన్న ఆజ్ఙ యివ్వబడలేదు పాటించిన దాఖలాలుకూడా లేఖనాలలో యేవీ లేవు.  

రెండుహీబ్రూపదాలు:

i) షబత్ (שָׁבַת/shabath): ఆగిపోవుట; విరమించుట; విశ్రమించుట (క్రియావాచక పదము/verb). ఈపదం పాత నిబంధన గ్రంథములో (O.T./తనాఖ్) 71 సార్లు వుపయోగించబడింది (ఉదా. ఆది.కాం.2:2,3, 8:22; నిర్గ.కాం.5:5, 12:15).    

ii) షబ్బాత్ (שַׁבַּת/shabbat): విశ్రాంతి; విశ్రాంతిదినము (నామవాచక పదము/noun).  ఈ పదం పాత నిబంధన గ్రంథములో (O.T./తనాఖ్) 111 సార్లు వుపయోగించబడింది (ఉదా. నిర్గ.కాం.16:23,25,26,29)

గమనించాలి, ఇక్కడ చర్చించబడుతున్నది “షబత్” (שָׁבַת/shabath) గురించి కాదు. ఇక్కడ చర్చించబడుతున్నది “షబ్బాత్” (שַׁבַּת/shabbat) గురించి. ఈ రెండు హీబ్రూ పదాలమధ్యనున్న సూక్ష్మమైన, సున్నితమైన, మరియు సంక్లిష్టమైన వ్యత్యాసాన్ని గుర్తించలేకపోతే లేఖనాల అంతర్గతములో నిభిడీకృతమైవున్న  దైవ సత్యాన్ని గ్రహించడం అసాధ్యం.

ఈ సందర్భంగా మనం లేఖనాలలో వుపయోగించబడిన క్రింది మూడు పదాలను అవి వ్యక్తపరుస్తున్న భావాలను సరియైన విధంగా అర్థంచేసుకోవాల్సివుంది: 

విశ్రాంతి: ఇది దేవుని విశ్రాంతి. బైబిలు అనువాదాలలో ఆదికాండము 2:1-2 ప్రకారము దేవుడు ఆరుదినాలలో సమస్తాన్ని సృష్టించడం పూర్తిచేసి ఏడవదినం విశ్రమించినట్లు చదువుతాము. అంటే, దాని భావం దేవుడు ఆరు దినాలుగా సృష్టిస్తూ చెమటోడ్చి అలిసిపోయాడనా?! ససేమిరా కాదు. ఆమాటకొస్తే దేవుడు అలసిపోడు, సొమ్మసిల్లడు, మరియు ఆయనకు విశ్రాంతి తీసుకోవలసిన ఆగత్యమూ లేదు (యెషయా.40:28)! ఇక్కడ వుపయోగించబడిన మూలభాషా పదాలు సూచిస్తున్నదాని ప్రకారం దేవుడు ఆరు దినాలుగా ఆయావాటిని సృష్టిస్తూవచ్చి ఆరవదినము సమస్తాన్ని సృష్టించడము పూర్తిచేసాడు. దానితరువాత, యేడవదినము సృష్టిక్రియనుండి విరమించాడు. దేవుడు సృష్టిక్రియనుండి విరమించిన యేడవ దినములోనే యిప్పటికీ కొనసాగుతున్నాడు. ఆవిధమైన ‘విశ్రాంతి’ లో దేవుడు కొనసాగుతూ తన ప్రజలనుకూడా తన ‘విశ్రాంతి’ లోకి ఆహ్వానించి చేర్చుకోబోతున్నాడు.  

విశ్రాంతిదినం: దేవుడు తాను చేస్తూవచ్చిన సృష్టి కార్యాన్ని ఆపిన దినాన్ని విశ్రాంతిదినముగా పేర్కొన్నాడు. దాని భావం ఆదినం దేవుడు విశ్రాంతి తీసుకున్నడని కాదుగాని, తాను చేస్తూవచ్చిన కార్యాలనుండి విరమించాడని. అది ఆత్మీయ విశ్రమాన్ని సూచించే దినం. మానవులు తమ స్వంత క్రియలతో ప్రయత్నాలతో సంపూర్ణతను/పరిపూర్ణతను సంపాదించి దేవున్ని తృప్తిపరచి తద్వారా ఆయనమెప్పు పొందగలము అనుకుంటూ చేస్తున్న ఆయా స్వనీతిప్రయత్నాలనుండి విరమించుకునే దినం. ఆదినానికి మెస్సయ్యగా వచ్చిన యేసు ప్రభువుగా వున్నాడు. ఆయన మానవుల పక్షాన తనే సమస్తాన్ని నిర్వహించి నెరవేర్చి తద్వారా దేవున్ని తృప్తిపరచి వారి సంపూర్ణతను/పరిపూర్ణతను సంపాదించాడు. అందునుబట్టే తనయొద్దకు వచ్చే ప్రతివ్యక్తికీ ‘విశ్రాంతిని’ యిస్తాను అంటూ ప్రకటించాడు.       

విశ్రాంతిదినాచారము: రాబోవుదినాలలో తన శ్రేష్టమైన విశ్రాంతిలోకి ప్రవేశించబోతున్న వాస్తవాన్ని దృష్టిపథంలో వుంచుకొని తన ప్రజలు ఈలోకములో జీవించినంతకాలము శుభప్రదమైన నిరీక్షణతో జీవితాన్ని గడపాలన్న ప్రణాలికతో దేవుడు విశ్రాంతిదినాచారాన్ని తాను ఎన్నుకొని ప్రత్యేకపరచుకొన్న ప్రజలకు ఒక సూచనగా నిర్దేశించాడు. ఇది కాలము సంపూర్ణమైనప్పుడు దేవుడు ఈలోకములోనికి పంపబోతున్న తన ప్రియకుమారుడైన మెస్సయ్యానందు తన ప్రజలకు అనుగ్రహించబోయే తన ‘విశ్రాంతికి’ ఛాయారూపకమైన ఆచారము మాత్రమే. ఛాయారూపమైన విశ్రాంతిదినాచారము వెయ్యిన్నర సంవత్సరాలు (1470 క్రీ.పూ. – 30 క్రీ.శ.) పాటించబడిన తరువాత దాని నిజస్వరూపము క్రీస్తునందు నెరవేర్చబడింది. ఇప్పుడు ప్రభువైన యేసుక్రీస్తునందున్నవారందరు దేవుని విశ్రాంతిలోకి ప్రవేశించి అ విశ్రాంతిలో కొనసాగుతున్నారు. కనుక, నిజవిశ్వాసులు యిప్పుడు వారములోని ఒక రోజును మాత్రమే విశ్రాంతిదినముగా (ఛాయారూపమైన) పాటించే ప్రయత్నము చేయక ప్రతిదినాన్ని పరిశుద్ధ దినముగా ప్రతిదినము దేవుని విశ్రాంతిని అనుభవించే దినముగా పరిగణిస్తూ జీవించాలి. ఈ గ్రహింపులో వారములోని ఏదినమైనా సంఘముగా కూడి దేవున్ని ఆరాధించవచ్చు. శక్యమైతే ప్రతిదినం విశ్వాసులు సంఘముగా కూడి దేవున్ని ఆరాధించవచ్చు అన్నది లేఖన బోధ మరియు మాదిరి (హెబ్రీ.10:25; అపో.కా.2:46-47).                        

2. విశ్రాంతిదినాచారము మనుష్యులు సృష్టించబడిన తరువాతే నియమించబడింది: దేవుడు తన విశ్రాంతిలోనికి ప్రవేశించే ధన్యత తాను సృష్టించిన నరులకుకూడా అనుగ్రహించబోతున్నందున ఆ ధన్యతనుగూర్చిన ఆధారము అందించడానికి వారిలో కొందరిని తన ప్రత్యేక ప్రజగా ఎన్నుకొని  వారు విశ్రాంతిదినాచారాన్ని పాటించే సంస్కారాన్ని వారికి అందించాడు. ఈ ఆచారము నరులకు నియమించబడటమన్నది నరులు సృష్టించబడిన తరువాత అదీ దేవుడు ఇశ్రాయేలు జనాంగాన్ని తన ప్రజగా యెన్నుకొన్నతరువాతే జరిగిన సంఘటన (ని.కాం.16:22-30). ఈ వాస్తవాన్ని సూచిస్తూ ప్రభువైన యేసుక్రీస్తు (యషువ మషియాఖ్) “విశ్రాంతిదినము మనుష్యులకొరకే నియమింపబడెను…” (మార్కు 2:27) అంటూ ప్రకటించాడు. 

3. సబ్బాతు (విశ్రాంతిదినము) ఆచారము: విశ్రాంతిదినాచారమన్నది దేవుడు ఇశ్రాయేలీయులకు యిచ్చిన ఆచారము. ఇది వారికి తరతరాలకు యివ్వబడిన నిబంధనలోని భాగం. అంటే వారు పాతనిబంధనలో కొనసాగినంతకాలం ఈ ఆచారాన్ని పాటించాలి.  అదీ మోషేధర్మశాస్త్రములో సూచించినవిధంగా పాటించాలి. ఈ దినాన అంటే ఏడవదినాన వారు యేపని చేయకూడదు. ఇది ఇంటిలోని అందరికీ అంటే పనివారితోసహా అందరికి వర్తిస్తుంది. నిబంధనను మీరినవారికి మరణశిక్ష విధించాలి. ఆదినాన ఇంటిలో అగ్ని రాజబెట్టకూడదు (ని.కాం.31:12-17, 35:1-3; ద్వితీ.కాం.5:12-15). గమనించాలి, దేవుడు నోవహుద్వారా సర్వమానవులతో నిబంధనచేస్తూ నాలుగు ఆజ్ఙలను సర్వమానవులకు యివ్వడము జరిగింది (ఆది.కాం.9:1-17). కాని, ఈ గంభీరమైన విశ్రాంతిదినాచారాన్నిగూర్చిన ఆజ్ఙ మాత్రము మానవులందరికికాకుండా కేవళము ఇశ్రాయేలీయులకు పాతనిబంధన కాలానికి మాత్రమే యివ్వబడిన ఆజ్ఙ అన్నది గమనములో వుంచుకోవాలి!

“ఆరు దినములు పనిచేయ వచ్చును; ఏడవదినము యెహోవాకు ప్రతిష్ఠితమైన విశ్రాంతిదినము. ఆవిశ్రాంతిదినమున పనిచేయు ప్రతివాడును తప్పక మరణశిక్ష నొందును. ఇశ్రాయేలీయులు తమతరతరములకు విశ్రాంతిదినాచారమును అనుసరించి ఆ దినమునాచరింపవలెను; అది నిత్యనిబంధన. నాకును ఇశ్రాయేలీయులకును అది ఎల్లప్పుడును గురుతై యుండును; ఏలయనగా ఆరుదినములు యెహోవా భూమ్యాకాశములను సృజించి యేడవదినమున పని మాని విశ్రమించెనని చెప్పుము.” (ని.కాం.31:15-17) 

పై లేఖనాలు బోధిస్తున్న విశయాలు:    

(అ) సబ్బాతు దినాన్ని ఆచరించడము అన్నది నిత్యనిబంధనలోని  భాగము. ఇక్కడ నిత్యము అన్న పదము (עוֹלָם/ఓలాం) యొక్క భావము నిరంతరము లేక నిత్యత్వమంతా అనికాదు. ఓలాం (עוֹלָם) అన్న హీబ్రూ పదము యొక్క భావము సుధీర్ఘకాలము లేక ఒక తరమంతా లేక అనేక తరాలు. ఈ పదముయొక్క సరియైన భావాన్ని అది వుపయోగించబడిన సందర్భాన్ని బట్టి గ్రహించాలి. ఈ వాక్యములోని సందర్భం “ఇశ్రాయేలీయులు తమ తరతరములకు విశ్రాంతి దినాచారమును అనుసరించి ఆ దినము నాచరింపవలెను.” ఇశ్రాయేలీయులు సబ్బాతుదినాచారాన్ని తరతరాలు ఆచరించాలి. అంతేకాని, నిరంతరం లేక నిత్యత్వం అంతా ఆచరిస్తూ వుండాలని కాదు.      

(ఆ) సబ్బాతు దినాన్ని ఆచరించడమన్నది దేవుడు ఇశ్రాయేలీయులకు తనకు మధ్య గుర్తుగా యిచ్చాడు. 

(ఇ) ఆదినాన్ని ఆచరించని ఇశ్రాయేలీయునికి మరణశిక్ష విధించాలి. 

ఇశ్రాయేలీయులకు యివ్వబడిన మోషేధర్మశాత్రానికి సంబంధించిన నిబంధనలో భాగంగా వున్న పది ఆజ్ఙలలోని సబ్బాతు ఆచారపు ఆజ్ఙను యిప్పుడుకూడా అంటే క్రొత్తనిబంధన కాలములో మేమూ ఆచరిస్తాము అని మొండిపట్టు పట్టేవారు ఆ ఆచారాన్ని తమకు వీలయినవిధనములోనో లేక అనుకూలమైన విధానములోనో గాక దేవుడు మోషేద్వారా ఆజ్ఙాపించిన విధానములోనే ఆచరించాలన్నది ఈసందర్భంగా జ్ఙాపకము చేసుకోవాలి. 

4. సబ్బాతు (విశ్రాంతిదినము) ను పాటించే ఆచారము మోషేతో మొదలైంది: ఇది కేవళము ఇశ్రాయేలియులకు మాత్రమే యివ్వబడిన మోషేధర్మశాస్త్రములోని పది ఆజ్ఙలలో ఒక ఆజ్ఙ (ని.కాం.19:3-6, 24:3-8, 31:12-14,16; ద్వితీ.కాం.4:7-8, 5:1-5, 29:1; మలాకి 4:4; రోమా.2:11-12, 3:19, 9:4; ఎఫెసీ. 2:11-12; హెబ్రీ.8:9). ఈ ఆజ్ఙ కాని లేక ఈ ఆజ్ఙకు సంబంధించిన నిబంధనకాని అన్యజనులకు యివ్వబడలేదు అన్న సత్యాన్ని మరచిపోకూడదు. అయితే ఈసందర్భంగా అన్యజనులకు సంబంధించి మనం గుర్తుంచుకోవలసినది ఒకటుంది. పూర్వ/పాత నిబంధనలో భాగమై యున్న మోషేధర్మశాస్త్రము అన్నది ఇశ్రాయేలీయులతోపాటు వారిమధ్య నివసిస్తూ ఈలోకములో పాలస్తినాదేశస్వాస్థ్యన్ని గూర్చిన వాగ్ధానములో పాలుపొందబోతున్న అన్యులకు అంటే ఇశ్రాయేలీయుల దాసదాసీలకు మరియు ఇశ్రాయేలు మతప్రవిష్టులకు కూడా వర్తిస్తుంది (ని.కాం.12:47-50; సం.కా.15:15,30; యెషయా 56:2-7). అంతేకాని లోకములో వున్న అన్యులందరికీ వర్తిస్తుందని కాదు.  

5. విశ్రాంతిదినాచారాన్ని పాటించిన యేసుక్రీస్తు: ప్రభువైన యేసు క్రీస్తు (యషువ మషియాఖ్) ఒక యూదునిగా పుట్టి మోషేధర్మశాస్త్రము క్రింద శాపగ్రస్తులుగా వున్న వారిని విడిపించడానికి తాను మోషేధర్మశాస్త్రముక్రింద సంపూర్ణముగా జీవించి దాన్ని తు.చ. తప్పకుండా పాటించి/అనుసరించి (φυλάσσω/ఫులస్సో) తద్వారా పాపరహితుడుగా జీవించగలిగాడు (లూకా 24:44-48; యోహాను 8:46; 2కొరింథి.5:21; హెబ్రీ.2:14-17, 4:15, 5:7-9, 7:26, 9:14; 1పేతురు 2:22). అందుకే తాను ఈ లోకములో జీవిస్తున్నప్పుడు ఒక ధర్మశాస్త్ర బద్ధుడయిన యూదునిగా సబ్బాతు (విశ్రాంతిదినాన్ని) ఆచరించాడు. ఆ సమయములో తన రక్తముతో ప్రారంభించబోయే క్రొత్త నిబంధనను యేసు క్రీస్తు (యషువ మషియాఖ్) యింకా ఆవిష్కరించలేదన్నది యిక్కడ గుర్తుంచుకోవాలి.  

6. క్రొత్తనిబంధనలో నివిశ్రాంతిదినము: యూదుడని యూదేతరుడని బేధంలేకుండా విశ్వసించు ప్రతివానికి సమాధానాధిపతి అయిన ప్రభువైన యేసు క్రీస్తుద్వారా పరమతండ్రి విశ్రాంతి అనుగ్రహిస్తున్నాడు (మత్తయి 11:28-30). ఈ విశ్రాంతిని పొందిన ప్రతివ్యక్తి దేవుడు వాగ్ధానము చేసిన ఆయన విశ్రాంతిలోనికి ప్రవేశిస్తాడు. ఇందునుబట్టే ప్రతి నిజ క్రైస్తవునికి ప్రతిదినము అత్మీయంగా విశ్రాంతిదినము మరియు పరిశుద్ధ దినము.

దేవుని గొర్రెపిల్లగా మానవుల పాపరిహారార్థనిమిత్తము కలువరిసిలువలో మరణించిన దేవుని కుమారుడైన యేసు క్రీస్తు ప్రభువు యొక్క రక్తంతో ప్రారంభమైన క్రొత్త నిబంధనలో (లూకా 22:14-21) విశ్రాంతిదినాన్ని (సబ్బాతును) మోషేధర్మశాస్త్రప్రకారము ఆచరించాలన్న ఆజ్ఙ కాని లేక సూచన కాని యివ్వబడలేదు. అంతమాత్రమే కాకుండా క్రొత్త నిబంధన ప్రారంభము తరువాత యేసు క్రీస్తునందు విశ్వాసముద్వారా దేవుని పిల్లలుగా మారిన యూదులైనా లేక యూదేతరులైనా విశ్రాంతిదినాన్ని మోషేధర్మశాస్త్ర ప్రకారము ఆచరించిన దాఖలాలు క్రొత్త నిబంధన లేఖనాలలో లేశమైనా లేవు.

లేఖనాలు యిస్తున్న సాక్షాన్ని బట్టి నిజమైన విశ్వాసులందరూ యేసు క్రీస్తులోకి (యషువ మషియాఖ్) బాప్తీస్మము పొందడముద్వారా ఆత్మీయంగా మరణించి క్రీస్తుతోకూడా తిరిగిలేచారు అన్న సాక్షాన్ని పొందుతారు (రోమా.6:3-4; కొలస్సీ.2:13-14; ఎఫెస్సీ.2:5). కనుక, క్రొత్త నిబంధనలోనికి ప్రవేశించిన నిజవిశ్వాసులందరు పాత నిబంధనకు సంబంధించిన మోషేధర్మశాస్త్రాముపట్ల చనిపోయి క్రొత్త నిబంధనకు సంబంధించిన క్రీస్తుధర్మశాస్త్రాముక్రింద జీవించబద్ధులై వున్నారు (రోమా. 7:1, 4-6).

ఈ సందర్భంగా మనం గమనములో వుంచుకోవలసిన విశయమేమిటంటే క్రొత్తనిబంధనలో భాగంగా పాతనిబంధనలోని పది ఆజ్ఙలలో కేవళము తొమ్మిదింటిని మాత్రమే తిరిగి ప్రవేశపెట్టడము జరిగింది. క్రొత్తనిబంధనలో భాగంగా తిరిగి యివ్వబడని ఒకే ఒక ఆజ్ఙ సబ్బాతు ఆచరాన్ని సూచించే ఆజ్ఙ (ప్రకటన 14:7; అపో.కా.15:20; 1తిమోతి.6:1; మత్తయి 15:4-9; ఎఫేసీ.6:1; రోమా.13:8-10). 

7. పాతనిబంధనలోని విశ్రాంతిదినము: పాత నిబంధనలో పాలుపొంది మోషేధర్మశాస్త్రాన్ని యెరిగిన తన తోటి యూదులకు/ఇశ్రాయేలీయులకు వ్రాస్తు (హెబ్రీ.1:1) “హెబ్రీయులకు వ్రాసిన పత్రిక” యొక్క గ్రంథకర్త ఇశ్రాయేలీయులకు దేవుడు వాగ్ధానము చేసిన విశ్రాంతిని గురించి 3 మరియు 4 అధ్యాయాలలో కొన్ని ప్రాముఖ్యమైన సత్యాలను బహిర్గతంచేసాడు. ఇక్కడ గ్రంథకర్త ‘దేవుని విశ్రాంతిని’ గురించి వివరిస్తున్నాడు. విశ్రాంతిదినాన్ని గురించిగాని లేక విశ్రాంతిదినాచారాన్ని గురించిగాని యిక్కడ ప్రస్తావించడము లేదు అన్నది గమనములో వుంచుకోవాలి. 

దేవుని విశ్రాంతినిగురించి హెబ్రీ గ్రంథకర్త చేసిన ప్రబోధ:

– ఐగుప్తుదాసత్వములోనుండి రక్షింపబడిన ఇశ్రాయేలీయులలోని అనేకులు తమ అవిధేయత వలన అలాగే తమ అవిశ్వాసము వలన చివరికి దేవుడు వాగ్ధానము చేసిన విశ్రాంతిలో (విశ్రాంతిదినములో లేక విశ్రాంతిదినాచారములో కాదు) ప్రవేశించలేకపోయారు (హెబ్రీ.3:16-19).  

– దేవుని ప్రజలకు (యిక్కడ అన్యులగురించి చెప్పడములేదు) అంటే ఇశ్రాయేలీయులకు/యూదులకు (2సమూయేలు 14:13; హెబ్రీ.11:25) విశ్రాంతి (విశ్రాంతిదినము కాదు) యింకా నిలిచివుంది (హెబ్రీ.4:9). కాని, ఈనాడు యూదులలోని/ఇశ్రాయేలీయులలోని అనేకులు ఆ సత్యాన్ని గ్రహించడములేదు.   

– అయితే, యిప్పుడు అంటే ఈ క్రొత్ర నిబంధన కాలములో యూదులలోని/ఇశ్రాయేలీయులలోని కొందరు పై సత్యాన్ని గ్రహించి విశ్వాసముద్వారా ఆ విశ్రాంతిలో (ప్రభువైన యేసుక్రీస్తునందు అనుగ్రహించబడే దేవుని విశ్రాంతి) ప్రవేశించగలుగుతున్నారు (హెబ్రీ.4:2-3)   

-కనుక యిప్పుడు యేసు క్రీస్తునందు విశ్వాసముద్వారా దేవుడు వాగ్ధానము చేసిన విశ్రాంతిలోకి ప్రవేశించిన యూదుడు/ఇశ్రాయేలీయుడు తన కార్యములనుండి అంటే మోషేధర్మశాస్త్ర విధులను ముగించి క్రీస్తు (మషియాఖ్) సంపూర్ణముచేసి సిద్ధపరచిన రక్షణకార్యములో విశ్రమిస్తాడు (హెబ్రీ.4:10). అందునుబట్టి ఒకప్పుడు మోషేధర్మశాస్రమనే కాడీక్రింద శాపగ్రస్తునిగా జీవించిన  యూదుడు/ఇశ్రాయేలీయుడు సహితము ప్రభువైన యేసు క్రీస్తునందు విశ్వాసముద్వారా రక్షించబడి మోషేధర్మశాస్త్రమునుండికూడా విడుదల పొందాడు.           

– ప్రభువైన యేసు క్రీస్తు నామములో ప్రకటింపబడిన సువార్తను విన్న యూదులు/ఇశ్రాయేలీయులు ఒకవేళ ఆ సువార్తకు విధేయులు కాకుండా కొనసాగితే వారు దేవుని ప్రజలకు నిలిచివున్న విశ్రాంతిలోకి ప్రవేశించలేరు. కనుక వారు ప్రకటింపబడిన సువార్తకు విధేయత చూపడములో జాగ్రత్తవహించాలి (హెబ్రీ.4:11). 

8. విశ్రాంతిదినము సువార్తప్రచారానికి అనుకూలము: క్రీస్తు యేసు రక్తములో కడుగబడి క్రొత్త నిబంధనలోనికి ప్రవేశించిన నిజవిశ్వాసులు క్రొత్త నిబంధన ఆదిలో యూదుల సమావేశమందిరాలకు వెళ్ళేవారు (అపొ. కా.2:46; 13:14-44; 17:2; 18:4). దానికి కారణం తమతోటి యూదులకు సువార్త ప్రకటించి వారిని దేవుని రక్షణలోనికి తీసుకురావాలన్న తపన. మోషేధర్మశాస్త్రముయొక్క కాడీక్రింద జీవిస్తూ మోషేధర్మశాస్త్రములో యివ్వబడిన ఆజ్ఙ ప్రకారము యేడవ దినాన్ని సబ్బాతుగా లేక విశ్రాంతిదినముగా ఆచరించడానికి సమకూడే యూదులకు లేక యూదామతప్రవిష్టులకు పాత నిబంధన లేఖనాల (తనాఖ్) వెలుగులో సువార్తను ప్రకటించడానికి అలాగే యషువాయే (యేసే) హ మషియాఖ్ (క్రీస్తు) అని వప్పించడానికి వారు యుదుల విశ్రాంతిదినాన్ని యెన్నుకున్నారు. ఈ ప్రయత్నములో వారు సువార్త సకలజనులకు అన్న దేవుని నిత్యసంకల్పాన్ని మరిచిపోయి అన్యులవైపే కన్నెత్తలేదు. దీని పర్యవసానమే యెరుశలేములో ప్రారంభమైన మొదటి శ్రమలు మరియు వాటి ఫలితం విశ్వాసులు అన్యజనులలోకి చెదరిపోవటము (అపొ. కా.8:1). 

9. క్రీస్తుధర్మశాస్త్రములో ఆరాధనదినము: ఇప్పుడు క్రీస్తు యేసు (యషువ మషియాఖ్) నందున్న నిజమైన దేవుని సంబంధులందరు క్రీస్తు నియమము (క్రీస్తుధర్మశాస్త్రము) క్రిందికి వచ్చి (యోహాను 13:34, 14:26, 16:12-15; 1కొరింథీ.9:21; 1యోహాను 2:3-6) తొమ్మిది ఆజ్ఙలతోపాటు (ప్రకటన 14:7; అపో.కా.15:20; 1తిమోతి.6:1; మత్తయి 15:4-9; ఎఫేసీ.6:1; రోమా.13:8-10) ప్రతిదినము దేవుని సంబంధులందరు విశ్రాంతిని అనుభవిస్తూ పరమతండ్రి సన్నిధిలో జీవిస్తూ ఆయనను సేవించాలి. ఇది కేవలం యేదో ఒక ప్రత్యేకదినాన ఒక ప్రత్యేకమైన స్థలములోమాత్రమే కాదు (యోహాను 4:20-24). దేవుని  సంబంధులందరు ప్రతిదినము ఆత్మీయ విశ్రాంతిని అనుభవిస్తూ ప్రతిస్థలములోనూ (1తిమోతీ.2:8) పరమతండ్రి సన్నిధిలో జీవిస్తూ ఆయనను సేవించాలి. కేవలం శుక్రవారమని లేక శనివారమని లేక ఆదివారమని క్రొత్త నిబంధనానియమము లేక క్రొత్త ధర్మశాస్త్రము సూచించటములేదు. (అపో.కా.2:37-47).

10. విశ్రాంతిదినములో అన్యులపాత్ర: యెషయా గ్రంథములో సబ్బాతు/విశ్రాంతిదినము పాటించే అన్యుల ప్రస్తావనవుంది. అది క్రొత్త నిబంధన లేక యెహోవా రక్షణ రాకముందు వున్న మోషేధర్మశాస్త్రపు కాలానికి సంబంధించిన విశయాలు (యెషయా 56:1). ఆదినాలలో అన్యులలో ఎవరయినా సబ్బాతు/విశ్రాంతిదినాన్ని ఆచరిస్తూ మోషేద్వారా చేయబడిన నిబంధన (పూర్వ/పాత) ఆధారంగా దేవుని పక్షము చేరి ఆయనను హత్తుకొని ఆయన పరిచర్య చేయాలని ఆశిస్తే అలాంటివారు దేవుని సన్నిధిలోకి ప్రవేశిస్తారని, వారి బలులు దేవుడు అంగీకరిస్తాడని, అలాగే వారు దేవుని మందిరములో ఆనందిస్తారని లేఖనాలు ఘోషిస్తున్నాయి (యెషయా 56:6-7). అయితే యిక్కడ మనం గమనములో వుంచుకోవలసిన అతిప్రాముఖ్యమైన విశయమేమిటంటే, పాత నిబంధన కాలములో అంటే మోషేధర్మశాస్త్ర కాలములోకూడా అన్యులకు నిజదేవున్ని తెలుసుకొని ఆయన సన్నిధికి చేరే అవకాశము దేవుడిచ్చాడు (ఉదా.యోబు, తామారు, రాహాబు, రూతు, ఊరియా), కాని వారినికూడా యూదులని/ఇశ్రాయేలీయులని దేవునిప్రజల పేరుతో పిలువలేదు అలా పిలువబడిన సందర్భాలుకూడా యేవీ లేఖనాలలో యివ్వలేదు.

11. దేవునిరాజ్యములో విశ్రాంతిదినము: యెషయా గ్రంథములో క్రొత్త నిబంధన కాలములో లేక దేవుని నిత్య రాజ్యములోకూడా విశ్రాంతిదినాన్ని గురించి ప్రస్తావించబడింది (యెషయా 66:22-24). గమనించాలి, క్రొత్త నిబంధన కాలములో మరిముఖ్యంగా నిత్యరాజ్యములో నిజవిశ్వాసులు లేక దేవుని బిడ్డలు దేవుడు వాగ్ధానము చేసిన ఆయన విశ్రాంతిలో ప్రవేశిస్తారు (హెబ్రీ.4:1-11). కనుక ఆ కాలములో (క్రొత్త నిబంధన) ప్రతిదినమూ సబ్బాతు/విశ్రాంతి దినమే. మూలభాష అయిన హీబ్రూ భాషలో “అమావాస్యదినమునుండి అమావాస్యదినమువరకు, విశ్రాంతిదినమునుండి విశ్రాంతిదినమువరకు నాసన్నిధికి మ్రొక్కుటకై సమస్త శరీరులు వచ్చెదరు అని యెహోవా సెలవిచ్చుచున్నాడు” (యెషయా 66:23) అని వ్రాయబడివుంది. అంటే, పాత నిబంధన కాలములో దేవుని ప్రజలు అమావాస్య దినాలలో అలాగే విశ్రాంతిదినాలలో మాత్రమే దేవుని సన్నిధికి వచ్చి ఆయనను ఆరాదించేవారు, కాని క్రొత్త నిబంధన కాలములో ప్రతిదినము యూదులని యూదేతరులని బేధము లేకుండా దేవుని సన్నిధికి ఆయనను ఆరాధించడానికి వస్తారు అని దాని భావము. 

12. సబ్బాతు (విశ్రాంతిదినాచారము) పట్ల ప్రభువైన యేసుక్రీస్తు యొక్క వైఖరి: తన మరణంద్వారా ప్రారంభించబోతున్న క్రొత్తనిబంధనలోని ప్రత్యేకమైన జీవనవిధానానికి పునాదివేస్తు అందులో భాగంగా ఎన్నో విధులను ఆజ్ఙలను తన బోధలలో అందించాడు. ఈసందర్భంగా మనం జ్ఙాపకం చేసుకోవలసిన ఆయన బోధలలోని సబ్బాతుకు సంబంధించిన కొన్ని బోధలు ఈ క్రింద యివ్వబడినవి:

(అ) సబ్బాతు కొరకు మనుషులు నియమించబడలేదు, మనుషులకొరకు సబ్బాతు నియమించబడింది (మార్కు 2:27).

(ఆ) సబ్బాతునాడుకూడా తండ్రి అయిన దేవుడు దొడ్డకార్యాలు (మంచిపనులు) చేస్తున్నాడు, కనుక మనముకూడా మంచికార్యాలు చేయడములో వెనుకంజవేయకూడదు. ఈ కారణాన్ని బట్టే యేసు ప్రభువు సబ్బతునాడుకూడా అనేకులను స్వస్థపరచడం జరిగింది (యోహాను.5:16-17). 

(ఇ) సబ్బాతునాడు యాజకులు దేవాలయములో పనిచేసి సబ్బాతును మీరుతారు, అయినా అది వారివిశయములో అపరాధముగా ఎంచబడదు (మత్తయి.12:15). 

(ఈ)క్రీస్తు సబ్బాతుకు ప్రభువు (మత్తయి.12:8; మార్కు.2:28; లూకా.6:5).   

ఉ) మోషేధర్మశాస్త్రముక్రింద వుండి శాపగ్రస్తులుగా తీర్చబడిన వారిని రక్షించే  నిమిత్తం ప్రభువైన యేసుక్రీస్తు తాను కూడా ఈలోకములో ఒక యూదునిగా పుట్టి పెరిగి మోషేధర్మశాస్త్రము క్రింద జీవించి ఆ ధర్మశాస్త్రములోనివన్నిఏ తు.చ. తప్పకుండా పరిపూర్ణంగా పాటించాడు/అనుసరించాడు. అందులో భాగంగా ఆయన సబ్బాతుదినాన్ని ఆచరించాడు. ఇదంతా ఆయన తన మరణముద్వారా క్రొత్తనిబంధనను ప్రారంభించకముందే చేసాడు.                  

విశ్రాంతిదినాన్ని ఆచరించే విశయములో క్రొత్తనిబంధనలో జీవిస్తున్న దేవుని సంబంధికులకు యివ్వబడిన సూచన: ఒకప్పుడు అన్యులుగా వుండి మెస్సయ్య రక్తంతో చేయబడిన క్రొత్తనిబంధన ద్వారా యిప్పుడు దేవుని ప్రజగా మారిన విశ్వాసులైన మిమ్ములను సబ్బాతును (విశ్రాంతిదినాన్ని) ఆచరించే విశయములో తీర్పుతీర్చడానికి యెవనికీ అధికారము యివ్వకూడదు అలాగే యెవనికీ మీరు ఈ విశయములో తీర్పుతీర్చకూడదు (రోమా.14:5-6; గలతీ.4:10; కొలస్సీ.2:13-17).

• “పరుని సేవకునికి తీర్పుతీర్చుటకు నీవెవడవు? అతడు నిలిచియుండుట యైనను పడియుండుటయైనను అతని సొంత యజమానుని పనియే; అతడు నిలుచును, ప్రభువు అతనిని నిలువబెట్టుటకు శక్తి గలవాడు. ఒకడు ఒకదినముకంటె మరియొకదినము మంచిదినమని యెంచుచున్నాడు; మరియొకడు ప్రతిదినమును సమానముగా ఎంచుచున్నాడు; ప్రతివాడు తనమట్టుకుతానే తనమనస్సులో రూఢిపరచుకొనవలెను. 6 దినమును లక్ష్యపెట్టువాడు ప్రభువు కోసమే లక్ష్యపెట్టుచున్నాడు; తినువాడు దేవునికి కృతజ్ఞతాస్తుతులు చెల్లించుచున్నాడు గనుక ప్రభువు కోసమే తినుచున్నాడు, తిననివాడు ప్రభువు కోసము తినుటమాని, దేవునికి కృతజ్ఞతాస్తుతులు చెల్లించుచున్నాడు. మనలో ఎవడును తన కోసమే బ్రదుకడు, ఎవడును తన కోసమే చనిపోడు. మనము బ్రదికినను ప్రభువు కోసమే బ్రదుకుచున్నాము; చనిపోయినను ప్రభువు కోసమే చనిపోవుచున్నాము. కాబట్టి మనము బ్రదికినను చనిపోయినను ప్రభువువారమై యున్నాము. తాను మృతులకును సజీవులకును ప్రభువై యుండుటకు ఇందు నిమిత్తమే గదా క్రీస్తు చనిపోయి మరల బ్రదికెను. అయితే నీవు నీ సహోదరునికి తీర్పు తీర్చనేల? నీ సహో దరుని నిరాకరింపనేల? మనమందరము దేవుని న్యాయ పీఠము ఎదుట నిలుతుము.” (రోమా.14:4-10)
  [పై లేఖనాలలో అపోస్తలుడైన పౌలు విశ్వాసులలో సంభవిస్తున్న పరస్పర విమర్శలను గురించి మరిముఖ్యముగా దినములను ఆచరించే విశయములో అంటే సబ్బాతును లేక విశ్రాంతిదినాన్ని ఆచరించే విశయములో జరుగుతున్న నిందాప్రతినిందలను గురించి వ్రాస్తున్నాడు. విశ్వాసులలో కొందరు అన్ని దినాలను సమానముగా పరిగణిస్తే కొందరు ఒక దినాన్ని (ఏడవదినాన్ని) ప్రత్యేకముగా లెక్కిస్తున్నారు. రెండువర్గాలుకూడా దేవున్ని ప్రేమించి ఆయనను ఘనపరుస్తూ దినాలవిశయములో తమతమ విశ్వాసాలను ఏర్పరచుకున్నారు. కనుక, వారిని దీవించే విశయములో లేక గద్దించే విశయములో దేవుడే తీర్పరి. ఒకరినొకరు విమర్శిస్తూ తీర్పుతీర్చుకోకూడదు అన్నది పౌలుద్వారా యివ్వబడిన బోధ.]
  
• “ఆ కాలమందైతే మీరు దేవుని ఎరుగనివారై, నిజమునకు దేవుళ్లు కానివారికి దాసులై యుంటిరి గాని యిప్పుడు మీరు దేవునిని ఎరిగినవారును, మరి విశేషముగా దేవునిచేత ఎరుగబడినవారునై యున్నారు గనుక, బల హీనమైనవియు నిష్‌ప్రయోజనమైనవియునైన మూల పాఠములతట్టు మరల తిరుగనేల? మునుపటివలె మరల వాటికి దాసులైయుండ గోరనేల? మీరు దినములను, మాసములను, ఉత్సవకాలములను, సంవత్సరములను ఆచరించుచున్నారు. మీవిషయమై నేనుపడిన కష్టము వ్యర్థమైపోవునేమో అని మిమ్మునుగూర్చి భయపడుచున్నాను.” (గలతీ.4:8-11)
  [గలతీ ప్రాంతములోని సంఘాలలో చాలామట్టుకు అన్యజనులలోనుండి వచ్చిన విశ్వాసులే. అయితే, ఆ ప్రాంతములో అనేక మంది చెదిరిపోయిన యూదులుకూడా జీవించేవారు (1పేతురు.1:1). వారిలోనుండికూడా అనేకులు యేసు క్రీస్తునందు విశ్వాసముద్వారా రక్షించబడి దేవుని సంఘములో చేర్చబడ్డారు. అలాంటివారు ఇంకా మోషేధర్మశాస్త్ర విధులను అంటే దినములను (అమావాస్యదినములను మరియు విశ్రాంతిదినములను) పండుగదినములను ఆచరించడం కొనసాగిస్తూ వచ్చారు. అలాంటివారినుద్దేశించి పై లేఖనాలలో అపోస్తలుడైన పౌలు తన బాధను వ్యక్తం చేస్తున్నాడు. ఒకప్పుడు మోషేధర్మశాస్త్రముయొక్క దాసత్వములో వుండి అటుతరువాత సువార్తను విని క్రీస్తు యేసునందు నిజవిశ్వాసులైన తరువాతకూడా అదే దాసత్వములో కొనసాగుతూవుంటే యిక తాను వారిని క్రీస్తునందు విశ్వాసులుగా చేయటానికి పడిన శ్రమంతా వృధా అవుతుంది అన్నది పౌలు ఆవేధన.]
  
• “దేవుడు వ్రాతరూపకమైన ఆజ్ఞలవలన మనమీద ఋణముగాను మనకు విరోధముగాను నుండిన పత్రమును మేకులతో సిలువకు కొట్టి, దానిమీది చేవ్రాతను తుడిచివేసి,మనకు అడ్డములేకుండ దానిని ఎత్తి వేసి మన అపరాధములనన్నిటిని క్షమించి, ఆయనతోకూడ మిమ్మును జీవింపచేసెను;ఆయన ప్రధానులను అధికారులను నిరాయుధులనుగాచేసి, సిలువచేత జయోత్సవముతో వారిని పట్టి తెచ్చి బాహాటముగా వేడుకకు కనుపరచెను. కాబట్టి అన్నపానముల విషయములోనైనను, పండుగ అమావాస్య విశ్రాంతిదినము అనువాటివిషయములోనైనను, మీకు తీర్పుతీర్చనెవనికిని అవకాశమియ్యకుడి. ఇవి రాబోవువాటి ఛాయయేగాని నిజస్వరూపము క్రీస్తులోఉన్నది.” (కొలస్సీ.2:14-17)
  [పైలేఖనాల బోధ ప్రకారం నిజవిశ్వాసులు దేవుని మహాగొప్ప కృపనుబట్టి అపరాధముల విశయములో చనిపోయి క్రీస్తుతోకూడా తిరిగి బ్రతికింపబడ్డారు. కనుక, నిజవిశ్వాసులు మోషేధర్మశాస్త్రముయొక్క దాసత్వము క్రింద లేరు యిప్పుడు. వారు క్రీస్తు అధికారముక్రింద జీవిస్తూ క్రీస్తునందున్న ఆత్మీయ స్వాతంత్రాన్ని అనుభవించే వారు కనుక తమను ఏవ్యక్తీ పండుగ అమావాస్య విశ్రాందినము అనువాటి విశయములో తీర్పుతీర్చడానికి ఒప్పుకోకూడదు. నిజానికి ఒకప్పుడు అవన్నీకూడా రాబోవు వాటికి ఛాయారూపాలే. వాటి నిజస్వరూపం క్రీస్తునందున్నది. కాలము సంపూర్ణమైనప్పుడు ఆ నిజస్వరూపం రెండువేల సంవత్సరాల క్రితమే క్రీస్తు రాకడతో నెరవేర్చబడింది. నిజస్వరూపం ప్రత్యక్షపరచబడిన తరువాతకూడా ఛాయారూపములోనే జీవించడం అన్నది హాస్యాస్పదం అర్థరహితం మరియు గర్హనీయం!]

1. సున్నతి సంస్కారము:బైబిలులోని సున్నతి (హీబ్రూ:מוּל/మూల్=circumcision; గ్రీకు:περιτομή/పెరిటొమె=circumcision) సంస్కారము పురుషుల మర్మాంగము చివరి భాగాన్ని కప్పివుంచే చర్మాన్ని (గోప్యాంగ చర్మము) దేవుడు ఆజ్ఙాపించిన ప్రజలు ఆయన చెప్పిన కారణాన్నిబట్టి ఆయనకు అంగీకారమైన విధానములో తొలగించడము. దీనికి అనుకరణగా ఈనాడు పురుషుల గోప్యాంగ చర్మాన్ని తొలగించే ప్రక్రియను సున్నతిగా పేర్కొంటూ దాన్ని అనేకులు తమ స్వంత కారణాలను బట్టి అనుసరిస్తున్నారు. కొందరు పారంపర్యాచారాలనుబట్టి, కొందరు మతాచారాన్నిబట్టి, మరికొందరు వైద్యుల సలహామేరకు శారీరక ఆరోగ్యపరిరక్షణకొరకు ఈ ప్రక్రియను అనుసరిస్తున్నారు.     

2. బైబిలులోని సున్నతి ఆచారము దేవుడే ప్రవేశపెట్టిన పరిశుద్ధ సంస్కారము . అయితే, ఈ ఆచారము దేవుడు నరులందరికీ యిచ్చిన ఆచారము కాదు అన్నది గమనములో వుంచుకోవాలి. పాలస్తీనా దేశాన్ని అబ్రహాముకు మరియు ఆయన సంతానానికి స్వాస్థ్యముగా ఇస్తానంటూ దేవుడు అబ్రహాముతో ఒక నిబంధనను చేసి దానికి గుర్తుగా సున్నతి ఆచారాన్ని అబ్రహాముకు ఆయన సంతతికి అలాగే ఆయన ఇంటపుట్టిన వారందరికి నిర్ధేశించాడు (ఆది.కాం.17:1-14).

1 అబ్రాము తొంబదితొమ్మిది యేండ్లవాడైనప్పుడు యెహోవా అతనికి ప్రత్యక్షమైనేను సర్వశక్తిగల దేవుడను; నా సన్నిధిలో నడుచుచు నిందారహితుడవై యుండుము.
² నాకును నీకును మధ్య నా నిబంధనను నియమించి నిన్ను అత్యధికముగా అభివృద్ధి పొందించెద నని అతనితో చెప్పెను.
³ అబ్రాము సాగిలపడియుండగా దేవుడతనితో మాటలాడి ఇదిగో నేను నియమించిన నా నిబంధన నీతో చేసియున్నాను;
⁴ నీవు అనేక జనములకు తండ్రివగుదువు.
⁵ మరియు ఇకమీదట నీ పేరు అబ్రాము అనబడదు; నిన్ను అనేక జనములకు తండ్రినిగా నియమించితిని గనుక నీ పేరు అబ్రాహాము అన బడును.
⁶ నీకు అత్యధికముగా సంతానవృద్ధి కలుగజేసి నీలోనుండి జనములు వచ్చునట్లు నియమించుదును, రాజు లును నీలోనుండి వచ్చెదరు.⁷ నేను నీకును నీ తరువాత నీ సంతానమునకును దేవుడనై యుండునట్లు, నాకును నీకును, నీ తరువాత వారి తరములలో నీ సంతతికిని మధ్య నా నిబంధనను నిత్యనిబంధనగా స్థిరపరచెదను. 
⁸ నీకును నీతరు వాత నీ సంతతికిని నీవు పరదేశివైయున్న దేశమును, అనగా కనానను దేశమంతటిని నిత్యస్వాస్థ్యముగా ఇచ్చి వారికి దేవుడనై యుందునని అతనితో చెప్పెను. 
⁹ మరియు దేవుడునీవును, నీవు మాత్రమే గాక నీ తరువాత వారి తరములలో నీ సంతతియు నా నిబంధనను గైకొన వలెను.  
¹⁰ నాకును నీకును నీ తరువాత నీ సంతతికిని మధ్య మీరు గైకొనవలసిన నా నిబంధన యేదనగామీలో ప్రతి మగవాడును సున్నతి పొంద వలెను.  
¹¹ మీరు మీ గోప్యాంగచర్మమున సున్నతి పొందవలెను. అది నాకు నీకు మధ్యనున్న నిబంధనకు సూచనగా ఉండును.  
¹² ఎనిమిది దినముల వయస్సుగలవాడు, అనగా నీ యింట పుట్టినవాడైనను, నీ సంతానము కాని అన్యునియొద్ద వెండితో కొనబడినవాడైనను, మీ తరములలో ప్రతి మగవాడు మీలో సున్నతి పొందవలెను.  
¹³ నీ యింట పుట్టినవాడును నీ వెండితో కొనబడినవాడును, తప్పక సున్నతి పొందవలెను. అప్పుడు నా నిబంధన మీ శరీర మందు నిత్య నిబంధనగా ఉండును.  
¹⁴ సున్నతి పొందని మగవాడు, అనగా ఎవని గోప్యాంగచర్మమున సున్నతి చేయబడదో అట్టివాడు తన జనులలోనుండి కొట్టి వేయ బడును. వాడు నా నిబంధనను మీరియున్నాడని అబ్రాహాముతో చెప్పెను. 

దేవుడు అబ్రహాముతో చేసిన నిబంధనలోని ప్రాముఖ్యమైన అంశాలు:

– దేవుడు అబ్రహామును అత్యధికముగా అభివృద్ధి చెందించును (ఆది.కాం.17:2)
– దేవుడు అబ్రహామును అనేక జనులకు తండ్రిగా చేయును (ఆది.కాం.17:4-4)
– దేవుడు అబ్రహాముకు సంతానాభివృద్ది కలుగచేయును (ఆది.కాం.17:6)
– దేవుడు అబ్రహాములోనుండి జనములు మరియు రాజులు వచ్చునట్లు చేయును (ఆది.కాం.17:6)
– దేవుడు అబ్రహాముకును అతని సంతానమునకును దేవుడుగా వుండును (ఆది.కాం.17:7)
– దేవుడు అబ్రహాముకును అతని సంతానమునకును యిహలోకములోని కనాను దేశ ప్రాంతాన్ని నిత్యస్వాస్థ్యముగా ఇచ్చును (ఆది.కాం.15:7, 17-21, 17:8; 1దిన.వృ.16:15-18; కీర్తన.105:8-12)

దేవుడు అబ్రహాముతో చేసిన వాగ్ధానములోని పై అంశాలన్నీకూడా అబ్రహాము యొక్క శారీరక సంతానమునకే అనువర్తించదగును. ఈ వాగ్ధానము ఇహలోకానికి చెందినది. అందునుబట్టే పాలస్తీనా దేశస్వాస్థ్యపు వాగ్ధానములో పాలుపొందని/పాలుపొందజాలని ఒక్క అన్యుడైనా సున్నతిపొంది దేవునిచేత ఇశ్రాయేలీయునిగా లెక్కించబడ్డ సంఘటన బైబిలులో ఒక్కటికూడా లేదు. ఈ వాగ్ధాన ఫలాలు విశ్వాసముద్వారా అబ్రహాముకు సంతానముగా మారే వారిని వుద్దేశించి యివ్వబడినవి కావు. అలాంటివారికి వర్తించే దీవెనలు ఆశీర్వాదాలు క్రొత్తనిబంధనలో భాగంగా క్రీస్తు యేసునందు అనుగ్రహించబడ్డాయి. అందులో యిహలోకానికి సంబంధించిన కనాను దేశస్వాస్థ్యము అన్నది లేనేలేదు!      

ఈ కారణాన్నిబట్టే అబ్రహాము యొక్క వాగ్దాన పుత్రుడు ఇస్సాకు మరియు ఆయన సంతానమేగాక (ఇశ్రాయేలీయులు) అబ్రహాము యొక్క యితర పుత్రులు మరియు వారి సంతానము కూడా ఈ ఆచారాన్ని పాటిస్తుండటాన్ని ఈనాటికీ చూడగలము. ఇస్సాకుకు వేరుగా వున్న అబ్రహాము సంతానములో హాగరుద్వారా పుట్టిన సంతానము (ఇష్మాయేలీయులు) మరియు కెతూరాద్వారా పుట్టిన సంతానముకూడా (ఏడుగురు కుమారులు) వున్నారు. మధ్య ప్రాశ్చములో (Middle-East) స్థిరపడిన వీరంతా ఇశ్రాయేలీయులు కాదు, వారిమతం జూడాయిజం కాదు. అయినా వీరంతా సున్నతి ఆచారాన్ని పాటించే వారు. చాలామట్టుకు వీరి వంశస్తులు క్రీస్తు శకము 10వ శతాబ్దములోపే ఇస్లాము మతాన్ని స్వీకరించి ముస్లీములుగా మారారు. అయితే ఇస్లాముకంటే ముందు వీరు మధ్య ప్రాశ్చములో విగ్రహారాధికులుగా వుండేవారు. అయినా, ఆసమయములోకూడా వీరు సున్నతి ఆచారాన్ని పాటించేవారన్నది గమనార్హమైన విశయము.

దురదృష్టవశాత్తు కాలక్రమంలో దేవుడు ఆజ్ఙాపించినట్లుగా కేవలం పురుషుల శరీరాలలో జరిగించాల్సిన ఈ సున్నతి ఆచారాన్ని కొన్ని తెగలు మతాలు వక్రీకరించి స్త్రీలకు కూడా చేయడం మొదలు బెట్టాయి. ఈ దైవవ్యతిరేకమైన పోకడ స్త్రీల లైగిక జీవితాన్ని నాశనం చేసే కడునీచమైన దుష్ క్రియ. స్త్రీల సున్నతిని యేనాగరిక సమాజము కూడా సహించకూడదు.   

3. అబ్రహాము యొక్క గొప్పదనాన్ని బట్టి ఆయన జీవించిన ప్రదేశములో అలాగే దాని చుట్టుప్రక్కల స్థిరపడిన ప్రజలు అబ్రహాములా తాముకూడా శారీరక సున్నతిని చేసుకొని దాన్ని పిత్రుపారంపర్యాచారముగా మార్చుకొని పాటించడము మొదలుబెట్టారు. అబ్రహాము యొక్క శారీరక సంతానములో జన్మించకున్నా, దేవుని ఆజ్ఙ తమకు వర్తించకున్నా పులిని చూసి నక్క వాతపెట్టుకున్న చందాన అనేక మతస్తులు దేశస్తులు శారీరక సున్నతిని అబ్రహాము పంథాలో అవలంబించడం ఈనాటికి చూడవచ్చు. అన్య మతాలవారు అన్య వంశాలవారు మాత్రమే కాకుండా విశ్వాసమూలముగా అబ్రహాము సంతానముగా మారిన కొందరు అబద్ద బోధకుల వక్రవ్యాఖ్యానాలకు మోసపోయి తాముకూడా శరీర సున్నతిని పొంది క్రీస్తునుండి పుర్తిగా కొట్టివేయబడి తిరిగి శాపగ్రస్తులుగా మారుతున్నారు (గలతీ.5:2-4). 

4. అబ్రహాముకు రెండురకాల సంతానమున్నట్లుగా బైబిలులోని సాక్షాధారాలను బట్టి గ్రహించగలము. మొదటిది శరీరసంబంధమైన సంతానము. ఈసంతానము అబ్రహాము యొక్క శారీరవంశావళికి సంబంధించిన సంతానము. రెండవది ఆత్మీయసంబంధమైన సంతానము. ఈసంతానము అబ్రహాముకుండిన  విశ్వాసమువంటి విశ్వాసముగలిగి ఆయనకు సంతానముగా లెక్కించబడేవారు (రోమా.4:11).    

అబ్రహాముయొక్క మొదటిసంతానము కేవలం ఇశ్రాయేలీయులుగా (యూదులుగా) పుట్టినవారు. వీరికే శారీరక సున్నతి అన్నది అతిప్రాముఖ్యమైన నిబంధనయొక్క గుర్తుగా యివ్వబడింది. ఇకపోతే, అబ్రహాముయొక్క రెండవసంతానము విశ్వాసులు/పరిశుద్ధులు లేక యేసుక్రీస్తునందు విశ్వాసమువలన దేవుని ప్రజలుగా తీర్చబడినవారు. వీరినే నిజక్రైస్తవులు అనవచ్చు. ఈ సంతానములో యూదుడని యూదేతరుడని, స్త్రీ అని పురుషుడని, లేక దాసుడని స్వతంత్రుడని బేధం లేదు (గలతీ.3:26-29). వీరందరికి అత్మీయ సున్నతి అన్నది నూతననిబంధనకు గుర్తుగా యివ్వబడింది (కొలస్సీ. 2:11).             

అబ్రహాముకు ముందుతరాలలో జీవించిన  నోవహు, హానోకు, హేబేలు వంటి భక్తులకు విశ్వాసులకు దేవుడు సున్నతి ఆచారాన్ని సూచించలేదు. కనుక వారు సున్నతి సంస్కారమును ఎరిగినవారు కాని లేక పాటించినవారు కాని కాదు. ఈ వాస్తవాన్నిబట్టి ఆకాలములోని దైవజనులు శారీరక సున్నతి లేనివారు అన్నదికూడా మనం మరచిపోకూడదు.     

5. అబ్రహాముతో నిబంధన చేసిన దాదాపు నలుగువందల సంవత్సరాల తరువాత దేవుడు మోషేద్వారా అబ్రహాము సంతానమైన ఇశ్రాయేలు జనాంగముతో మరొక  నిబంధనను చేస్తూ అందులోని నియమాలలో భాగంగా సున్నతి ఆచారాన్ని తిరిగి పేర్కొనడం జరిగింది. అబ్రహాము సంతానమైన ఇశ్రాయేలీయులు అబ్రహాము-నిబంధన (Abrahamic Covenant) ప్రకారము అలాగే మోషే-నిబంధనలో (Mosaic Covenant) భాగమైన మోషేధర్మశాస్త్రము (Law of Moses) ప్రకారము తమ పిల్లలకు ‘ఎనిమిదవ దినాన’ సున్నతి జరిగించాలన్నది దేవుని ఆజ్ఙ మరియు విధి (లే.కాం.12:3).    

6. తనాక్ లేక పాతనిబంధన గ్రంథమంతటిలో అన్యులకు లేక అన్యులలోనుండి యూదా మతములో చేరినవారికి సున్నతి ఆచారాన్ని పాటించాలన్న ఆజ్ఙ కాని లేక సున్నతి ఆచారాన్ని పాటించిన వైనాలు కాని మచ్చుకు ఒక్కటైనా కానరావు. అయితే, నిర్గమాకాండము 12:43-49 వరకుగల లేఖనాల ప్రకారం వెండితో కొనబడిన దాసులు అలాగే ఇశ్రాయేలీయుల మధ్య వారి దేశములో నివసిస్తున్న పరదేశీయులు ఒకవేళ పస్కా పండుగను ఆచరింప గోరినయెడల అలాంటివారు మొదట సున్నతి (శరీర) పొంది తద్వారా ఇశ్రాయేలీయుల సమాజములో చేరి వారితోపాటు పస్కాను ఆచరింపవచ్చు. 

ఉదాహరణకు, సిరియారాజు సైన్యాధిపతియైన నయమాను యెహోవా ప్రవక్త అయిన ఎలీషా మాటచేత కుష్ఠరోగము నుండి స్వస్థత పొంది ఎలీషా దేవుడైన యెహోవాను విశ్వసించాడు. అయితే, నయమాను ఇశ్రాయేలీయుల దేశములో వారిమధ్య నివసించలేదు. కనుక, నయమానులాంటి విశ్వాసులకు సున్నతి నియమము యివ్వబడలేదు (2రాజులు.5:1-19). బబులోనులోని పారసీక దేశపు రాజు కోరెషు ఇశ్రాయేలీయుల దేవుడైన యెహోవాను విశ్వసించాడు మరియు దేవునిచేత “అభిషిక్తుడు” అని గుర్తించబడ్డాడు అంతేకాక యెరూషలేములోని దేవుని మందిరము మరల కట్టబడుటకు దేవునిచేత వాడబడ్డాడు. అయినా, రాజైన కోరెషు దేవుడు ఇశ్రాయేలీయులకు వాగ్ధానము ద్వారా స్వాస్థ్యముగా యిచ్చిన పాలస్తీనాలో ఇశ్రాయేలీయుల మధ్య నివసించలేదు. కనుక, రాజైన కోరెషు ఇశ్రాయేలీయుల దేవుడైన యెహోవాను విశ్వసించి సేవించినా అతడు సున్నతి పొంది ఇశ్రాయేలీయుడుగా మారలేదు (2ది.వృ.36:22-23; ఎజ్రా 1:1-4,7-8, 5:13-15, 6:3-5; యెషయా.44:28, 45:1).

దేవుడు అన్యజనులకు లేక అన్యజనులలోనుండి వచ్చినవారికి ఆజ్ఙాపించనిదాన్ని మరియు నిర్దేశించనిదాన్ని ఒక ఆజ్ఙగా బోధించడమైనా లేక ఆచరించడమైనా లేఖనవిరుద్దమైన పాపానికేకాకుండా దైవోగ్రతకుకూడా దారితీస్తుంది అన్నది దైవసంబంధులు గమనములో వుంచుకోవాలి. 

7. దేవునిదృష్టికి హృదయసున్నతి లేక ఆత్మీయసున్నతి లేనివారు అసహ్యులు. అలాంటివారిని ఆయన శిక్షించబోతున్నాడు అన్న వాస్తవాన్ని లేఖనాలు ప్రస్పుటంగా పేర్కొంటున్నాయి:

“అన్యజనులందరును సున్నతిపొందనివారు గనుక, ఇశ్రాయేలీయులందరు హృదయసంబంధమైన సున్నతినొందినవారు కారుగనుక, రాబోవుదినములలో సున్నతి పొందియు సున్నతిలేనివారివలె నుండుఐగుప్తీయులను యూదావారిని ఎదోమీయులను అమ్మోనీయులను మోయాబీయులను గడ్డపుప్రక్క లను కత్తిరించుకొను అరణ్యనివాసులైన వారినందరిని నేనుశిక్షించెదను, ఇదే యెహోవా వాక్కు.” (యిర్మీయా.9:25-26) 

“బాహ్యమునకు యూదుడైనవాడు యూదుడుకాడు; శరీరమందు బాహ్యమైనసున్నతి సున్నతికాదు. అయితే అంతరంగమందు యూదుడైన వాడే యూదుడు. మరియు సున్నతి హృదయసంబంధమైనదై ఆత్మయందు జరుగునదే గాని అక్షరమువలన కలుగునది కాదు.” (రోమా.2:28-29)

8. లేఖనాల సాక్షాన్ని బట్టి దేవుని ప్రియకుమారుడైన యేసు క్రీస్తు ఈ లోకములోకి శరీరధారిగా వచ్చిన సందర్భములో సున్నతి సంస్కారాన్ని అనుభవించినట్లు గ్రహించవచ్చు. ఒక యూదు కుటుంభములో జన్మించి ఒక యూదు మగశిశువుగా వుండిన అతనికి తల్లిదండ్రులు ఎనిమిదవదినాన్న సున్నతి జరిగించినట్లు గ్రహించాలి (లూకా 2:21). అయితే, ఇశ్రాయేలీయుల మధ్య ఒక యూదుడిగా పుట్టిన కారణమే కాకుండా తాను మోషేధర్మశాస్త్రమనే కాడీక్రింద వుండి అందులో తాను పాటించాల్సినదంతా పరిపూర్ణముగా పాటించి దాని క్రింద వుండి శాపగ్రస్తులుగా వున్నవారిని విమోచించడానికి దేవుని బృహత్తర ప్రణాలికలోని భాగంగా కూడా ఆయనకు సున్నతి జరిగినట్లు మనం గ్రహించాలి (గలతీ.4:4-5).

“ఎవడైనను అన్యాయ ముగా శ్రమపొందుచు, దేవునిగూర్చిన మనస్సాక్షికలిగి, దుఃఖము సహించినయెడల అది హితమగును. తప్పిద మునకై దెబ్బలు తినినప్పుడు మీరు సహించినయెడల మీకేమి ఘనము? మేలుచేసి బాధపడునప్పుడు మీరు సహించినయెడల అది దేవునికి హితమగును; ఇందుకు మీరు పిలువబడితిరి.క్రీస్తుకూడ మీకొరకు బాధపడి, మీరు తన అడుగుజాడలయందు నడుచుకొనునట్లు మీకుమాదిరి యుంచిపోయెను. ఆయన పాపము చేయలేదు; ఆయన నోటను ఏ కపటమును కనబడలేదు. ఆయన దూషింప బడియు బదులు దూషింపలేదు; ఆయన శ్రమపెట్టబడియు బెదిరింపక, న్యాయముగా తీర్పు తీర్చు దేవునికి తన్ను తాను అప్పగించుకొనెను.” (పేతురు. 2:19-23)

“ఆయనను ఎరిగియున్నానని చెప్పుకొనుచు, ఆయన ఆజ్ఞలను గైకొననివాడు అబద్ధికుడు; వానిలో సత్యములేదు.ఆయన వాక్యము ఎవడు గైకొనునో వానిలో దేవుని ప్రేమ నిజముగా పరిపూర్ణమాయెను; ఆయనయందు నిలిచియున్నవాడనని చెప్పుకొనువాడు ఆయన ఏలాగునడుచుకొనెనో ఆలాగే తానును నడుచుకొన బద్ధుడైయున్నాడు. మనమాయనయందున్నామని దీనివలన తెలిసికొనుచున్నాము.” (1యోహాను.2:4-6) 

పై రెండు వాక్యభాగాల ఆధారంగా క్రొత్తనిబంధనలోకూడా యేసుక్రీస్తునందు విశ్వసముద్వారా దేవుని సంబందులుగా మారిన విశ్వాసులు/క్రైస్తవులు యేసు ప్రభువును వెంబడిస్తూ ఆయన ఏవిధంగా మోషేధర్మశాస్త్రము ప్రకారము నడుచుకొని అందులో భాగంగా తన శారీరములో సున్నతి పొందాడో అదేవిధంగా శారీరక సున్నతి పొందాలి అంటూ వాదిస్తున్నారు బోధిస్తున్నారు. ఇది వాక్యానుసారమైన సద్బోధ కాదు! 

గమనించండి, పైవాక్యభాగాలలో సూచిస్తున్నదాని ప్రకారము యేసుక్రీస్తును పోలి నడుచుకోవడము లేక జీవించడము అంటే యేమిటి…?

• ఆయనలా ఇశ్రాయేలీయుల మధ్య పుట్టి పెరగటమా…?
• ఆయనలా మోషేధర్మశాస్త్రము క్రింద జీవించి దాన్ని పరిపూర్ణముగా అనుసరించటమా…?
• ఆయనలా సున్నతి పొందటమా…?
• ఆయనలా అవివాహితునిగా వుండటమా…?
• ఆయనలా ఇశ్రాయేలీయుల మధ్యే దేవునివాక్యం ప్రకటించడమా…?
• ఆయనలా సంవత్సరానికి మూడుసార్లు యెరుషలేముకు వెళ్ళి పండుగలను ఆచరించటమా…? 
• ఆయనలా వేశధారులైన యూదామతాదికారులను అంటే శాస్త్రులను పరిసయ్యులను ఎండగడుతూ వుండటమా…?

ఆయన పైవన్నీ చేసాడు! మరి యివన్నీ ఆయన మాదిరినిబట్టి ఈలోకములో జీవించడానికి పాటించాల్సిన అవసరం లేదా?! లేదని లేఖనాల వెలుగులో ఖచ్చితంగా చెప్పవచ్చు. పైన యివ్వబడిన రెండు లేఖనసందర్భాలను జాగ్రత్తగా పరిశీలించిచూస్తే ‘తనను హింసించిన వారినికూడా క్షమిస్తూ ఏపాపము లేకుండా జీవించిన యేసుక్రీస్తు మాదిరిని అనుసరిస్తూ మన శత్రువులనుకూడా క్షమించి ప్రేమించాలని అలాగే ఆయన యిచ్చిన ఆజ్ఙలను (ఉదాహరణ: యోహాను 13:34) పాటించాలి’ అన్నది ఈ వాక్యాల ప్రబోధ.

యేసు క్రీస్తు మాత్రమే కాకుండా ఆయనతో పాటు మూడున్నర సంవత్సరాలు జీవించి శిక్షణ పొందిన పన్నెండ్రుగురు శిష్యులుకూడా యూదులైవుండి యూదుల ఆచారము ప్రకారం లేక మోషేధర్మశాస్త్రము యొక్క నియమము ప్రకారం సున్నతి పొందినవారేనన్నది ఈ సందర్భంగా మనం జ్ఙాపకం చేసుకోవాలి.  

9. యేసు క్రీస్తు (యషువ మషియాఖ్) యొక్క ఉపదేశము/బోధ/తోరా (యెషయా.42:4; గలతీ.6:2): మత్తయి సువార్త మొదలుకొని ప్రకటన గ్రంథము వరకు గల లేఖనాలు

“నేను మీకు ఏ యే సంగతులను ఆజ్ఞాపించితినో వాటినన్నిటిని గైకొనవలెనని వారికి బోధించుడి.” (మత్తయి.28:20)

“ఆదరణకర్త, అనగా తండ్రి నా నామమున పంపబోవు పరిశుద్ధాత్మ సమస్తమును మీకు బోధించి నేను మీతో చెప్పిన సంగతులన్నిటిని మీకు జ్ఞాపకము చేయును.” (యోహాను.14:26)

యేసు క్రీస్తు తన బోధలో సున్నతి పొందాలి అంటూ ఆజ్ఙాపించాడా…? 

ఆజ్ఙాపించలేదు!

ఒకప్పుడు అన్యులుగా జీవించి అటుతరువాత సువార్తవిని యేసు క్రీస్తునందు విశ్వాసముద్వారా నీతిమంతులుగా తీర్చబడి రక్షించబడి దేవుని ప్రజలలో చేర్చబడిన తరువాత వారు రక్షణలో కొనసాగడానికి శరీరసున్నతిని కూడా పొందాలి అని ఎక్కడైనా సూచించబడిందా…? 

బైబిలులో లేదు!

10. ప్రభువైన యేసుక్రీస్తు యొక్క ప్రశస్తరక్తముద్వారా ప్రారంభించబడిన క్రొత్తనిబంధనలో ప్రవేశించినవారివిశయములో మాత్రము శారీరక సున్నతికి ఇక ఏ ఆత్మీయ మేలుతోకూడా సంబంధము లేదన్నది గ్రహించాలి. ఈ విషయములో లేఖనాలు స్పష్టమైన మరియు ఖచ్చితమైన వివరణ అందిస్తున్నాయి. (1కొరింథీ.7:17-19; గలతీ.5:6) 

“సున్నతి పొందినవాడెవడైనను పిలువబడెనా? అతడు సున్నతిపోగొట్టుకొన వలదు; సున్నతి పొందని వాడెవడైనను పిలువబడెనా? సున్నతి పొందవలదు.”
(1కొరింథీ.7:18)
[ఈ వాక్యము ఒక అవిశ్వాసి అయిన వ్యక్తి ఏరకంగా విశ్వాసిగా మారి రక్షణపొందగలడోనన్నది వివరిస్తూ ఆ వ్యక్తి సున్నతిపొందని వ్యక్తి అయితే అలాంటివ్యక్తి విశ్వాసములోకి ప్రవేశించి రక్షణపొందినతరువాత కూడా సున్నతి పొందని స్థితిలోనే కొనసాగలి అని బోధిస్తున్నది] 

“యేసుక్రీస్తునందుండువారికి సున్నతి పొందుటయందేమియులేదు, పొందకపోవుటయందేమియు లేదుగాని ప్రేమవలన కార్యసాధకమగువిశ్వాసమే ప్రయోజనకరమగును.” (గలతీ.5:6)
[ఈ వాక్యము నిజవిశ్వాసులైనవారు సున్నతిపొందుట లేక పొందకపోవుట వారి అత్మీయ స్థితిలో ఏ వ్యత్యాసాన్ని కలుగజేయదన్న సత్యాన్ని బోధిస్తున్నది]  

“క్రొత్తసృష్టి పొందుటయే గాని సున్నతిపొందుటయందేమియులేదు, పొందకపోవుటయందేమియులేదు.” (గలతీ.5:6)
[ఈ వాక్యము కూడా నిజవిశ్వాసులైనవారు సున్నతిపొందుట లేక పొందకపోవుట వారి అత్మీయ స్థితిలో ఏ వ్యత్యాసాన్ని కలుగజేయదన్న సత్యాన్ని బోధిస్తూ నిజవిశ్వాసులు క్రొత్తసృష్తిగా మారడమే అతి ప్రాముఖ్యమైన విశయమంటూ నొక్కి వక్కాణిస్తున్నది]

“మీరును, క్రీస్తుసున్నతియందు, శరీరేచ్ఛలతోకూడిన స్వభావమును విసర్జించి ఆయనయందు చేతులతో చేయబడని సున్నతి పొందితిరి.” (కొలస్సీ. 2:11)
[ఈ వాక్యము నిజవిశ్వాసులైనవారు క్రీస్తు యేసు తాను శారీరమందు పొందిన సున్నతిని బట్టి అలాగే తాము పాతజీవితాన్ని విడిచిపెట్టి క్రొత్తదైన పరిశుద్ధజీవితములో కొనసాగుతుండటాన్ని బట్టి చేతులతో చేయబడని ఆత్మీయ సున్నతిని పొందియున్నారు అంటూ బోధిస్తున్నది]

“ఇప్పుడైతే మీరు, కోపము, ఆగ్రహము, దుష్టత్వము, దూషణ, మీనోట బూతులు అను వీటినన్నిటిని విసర్జించుడి. ఒకనితో ఒకడు అబద్ధ మాడకుడి;ఏలయనగా ప్రాచీనస్వభావమును దాని క్రియలతో కూడ మీరు పరిత్యజించి, జ్ఞానము కలుగు నిమిత్తము దానిని సృష్టించినవాని పోలికచొప్పున నూతనపరచబడుచున్న నవీనస్వభావమును ధరించుకొని యున్నారు. ఇట్టివారిలో గ్రీసుదేశస్థుడని యూదుడని భేదము లేదు; సున్నతి పొందుటయని సున్నతిపొందకపోవుటయని భేదములేదు; పరదేశియని సిథియనుడని దాసుడని స్వతంత్రుడని లేదుగాని, క్రీస్తే సర్వమును అందరిలో ఉన్నవాడునై యున్నాడు.” (కొలొస్సీ.3:8-11)
[ఈ వాక్యము బోధిస్తున్నదాని ప్రకారము క్రీస్తు యేసునందున్న నిజవిశ్వాసులు పాతదైన అపవిత్ర జీవితాన్ని వదిలి క్రొత్తదైన పరిశుద్ద జీవితాన్ని జీవిస్తూ దేవుని కుమారుడైన యేసుక్రీస్తు స్వారూప్యములో ఎదుగుతునారు. అల అంటివారి విశయములో యూదుడని లేక అన్యుడని, దాసుడని లేక స్వతంత్రుడని, సున్నతిపొందినవాడని లేక సున్నతిపొందనివాడని ఏబేధము లేదు. అందరూ సమానులే, ఎందుకంటే అందరిలో వున్నది క్రీస్తే!]

11. ఈ క్రొత్తనిబంధన కాలములో సున్నతి (శారీరక) పొందితేనేగాని రక్షణపొందలేరు అని బోధిస్తున్నవారు అబద్దబోధకులు. అలాంటివారు బైబిలు బోధలకు వ్యతిరేకులు. ఇలాంటి బోధలు దైవలేఖనాలకు విరుద్ధమైన దుర్బోధలు.
(అపో.కా.15:1-35; రోమా. 2:25; గలతీ.2:3-5, 5:1-4,10-12, 6:12-15; ఫిలిపీ.3:1-11; తీతుకు.1:10-11) 

 “కొందరు యూదయనుండి వచ్చి మీరు మోషేనియమించిన ఆచారము చొప్పున సున్నతి పొందితేనేగాని రక్షణపొందలేరని సహోదరులకు బోధించిరి. పౌలునకును బర్నబాకును వారితో విశేష వివాదమును తర్కమును కలిగినప్పుడు, ఈ అంశము విషయమై పౌలును బర్నబాయు తమలో మరి కొందరును యెరూషలేమునకు అపొస్తలులయొద్దకును పెద్దలయొద్దకును వెళ్లవలెనని సహో దరులు నిశ్చయించిరి…” (అపో.కా.15:1-6)

మోషేనియమించిన ఆచారము చొప్పున సున్నతి పొందితేనే గాని రక్షణ పొందలేరని కొందరు బోధించడం ప్రారంభించారు. వీరు నిజమైన విశ్వాసులు కాదు, కపట సోదరులు. వీరు దొంగతనముగా విశ్వాసులమధ్య ప్రవేశించారన్న విశయాన్ని అపోస్తలుడైన పౌలు గలతీయలోని విశ్వాసులకు వ్రాస్తూ పేర్కొన్నాడు (గలతీ.2:4). వీరుచేస్తున్న దుర్బోధను వ్యతిరేకిస్తూ పౌలు మరియు బర్నబాలిరువురూ వారితో వాదించడము జరిగింది. ఇదే సందర్భములో కొందరు యూదామతములోని పరిసయ్యుల తెగలోనుండి వచ్చిన విశ్వాసులుకూడా లేచి అన్యులలోనుండి మెస్సయ్యద్వారా విశ్వాసులుగా మారినవారు సహితం సున్నతిని పొంది మోషేధర్మశాస్త్రమును అనుసరించాలని ప్రతిపాదించారు. 

గమనించాలి, ఇక్కడ ప్రతిపాదించబడుతున్న రెండు విశయాలుకూడా అదివరకు యెవరూ అన్యులలోనుండి వచ్చిన విశ్వాసులకు బోధించలేదు వారు వాటిని పాటించనూ లేదు (అపో.కా.8:1-17, 10:45). ఈ అంశాలనుగురించిన తగాదా సంఘ చరిత్రలోనే మొట్టమొదటి క్రైస్తవనాయకుల సమావేశము చోటుచేసుకోవడానికి దోహదపడింది. చివరికి, ఆ సమావేశపు తీర్మానములో అన్యులలోనుండి వచ్చిన విశ్వాసులు యూదులనుసరిస్తున్నవాటిలోని కేవళము మూడింటిని మాత్రము పాటించాలని నిర్ధారించారు. అందులో శారీరసున్నతిని పొందటము మరియు మోషేధర్మశాస్త్రమును గైకొనడము అన్న రెండింటిని సంపూర్ణముగా తొలగించేసారు (అపో.కా.15:28-29). అంతేకాక, ఆ సమావేశ నాయకులు ‘సున్నతి పొందితేనే గాని రక్షణ పొందలేరని’ బోధించి విశ్వాసులను కలవరపెట్టిన కపటసోదరులను తాము పంపలేదు కనుక వారి మాటలకు తలవంచొద్దన్న హితోపదేశము అన్యులలోనుండి వచ్చిన విశ్వాసులకు చేసారు (అపో.కా.15:24). ఇది నిజ విశ్వాసులకివ్వబడిన అపోస్తలుల బోధ మరియు మాదిరి! దీనికి వ్యతిరేకంగా ప్రవర్తించేవాడు లేక బోధించేవాడు అబద్ధ బోధకుడు మరియు నీతి విరోధి. 

12. అపోస్తలుడైన పౌలుద్వారా యివ్వబడిన లేఖనాలు క్రొత్తనిబంధనలో పాలుపొందే విశ్వాసులు రక్షణపొందుటకై శరీరసున్నతి పొందకూడదు అని సవివరమైన సమగ్ర బోధను అందిస్తున్నాయి. అయితే, కొందరు నీతివిరోధులు వాటిని వక్రీకరిస్తున్నారు. పౌలుద్వారా యివ్వబడిన లేఖనాల వక్రీకరణనుగూర్చి పేతురుద్వారా యివ్వబడిన లేఖనాలు ముందే హెచ్చరించాయి:

మరియు మన ప్రభువుయొక్క దీర్ఘశాంతము రక్షణార్థమైనదని యెంచుకొనుడి. ఆలాగు మన ప్రియ సహోదరుడైన పౌలుకూడ తనకు అనుగ్రహింపబడిన జ్ఞానము చొప్పున మీకు వ్రాసి యున్నాడు. వీటిని గూర్చి తన పత్రికలన్నిటిలోను బోధించుచున్నాడు; అయితే వాటిలో కొన్నిసంగతులు గ్రహించుటకు కష్టమైనవి. వీటిని విద్యావిహీనులును [ గ్రీకు: ἀμαθής/అమథెస్=నేర్చుకోనటువంటి], అస్థిరులైనవారును [గ్రీకు: ἀστήρικτος/ఆస్టెరిక్టోస్=స్థిరత్వములేనటువంటి], తక్కిన లేఖనములను అపార్థముచేసినట్లు, తమ స్వకీయ నాశనమునకు అపార్థము చేయుదురు. ప్రియులారా, మీరు ఈ సంగతులు ముందుగా తెలిసికొనియున్నారు గనుక మీరు నీతివిరోధుల తప్పుబోధవలన తొలగింపబడి, మీకు కలిగిన స్థిరమనస్సును విడిచి పడిపోకుండ కాచు కొనియుండుడి. (2పేతురు.3:15-17)  

శరీరసున్నతిని గురించి పౌలుద్వారా యివ్వబడిన లేఖనాల సమగ్ర బోధ: 

“నీవు ధర్మశాస్త్రమును అనుసరించి ప్రవర్తించువాడవైతివా, సున్నతి ప్రయోజనకరమగును గాని ధర్మశాస్త్రమును అతిక్రమించువాడవైతివా, నీసున్నతి సున్నతికాకపోవును.” (రోమా. 2:25)
[మోషేధర్మశాస్త్రాన్ని తప్పిపోకుండా పాటించే వ్యక్తి సున్నతి పొందితే ప్రయోజనకరంగా వుంటుంది. అలా కాకుండా ఒకవైపు మోషేధర్మశాస్త్రాన్ని మీరుతూ మరొకవైపు సున్నతిని పొందితే దానివలన ఏ ప్రయోజనమూ వుండదు అన్నది ఇక్కడ పౌలుద్వారా చెప్పబడుతున్న బోధ]

“అటుపిమ్మట పదునాలుగు సంవత్సరములైన తరువాత నేను తీతును వెంటబెట్టుకొని బర్నబాతోకూడ యెరూష లేమునకు తిరిగి వెళ్లితిని. దేవదర్శన ప్రకా రమే వెళ్లితిని. మరియు నా ప్రయాసము వ్యర్థమవు నేమో, లేక వ్యర్థమై పోయినదేమో అని నేను అన్యజనులలో ప్రకటించుచున్న సువార్తను వారికిని ప్రత్యేకముగా ఎన్నికైనవారికిని విశదపరచితిని. అయినను నాతోకూడనున్న తీతు గ్రీసుదేశస్థుడైనను అతడు సున్నతిపొందుటకు బలవంతపెట్టబడలేదు.” (గలతీ.2:1-3)
[అపోస్తలుడైన పౌలు అన్యజనులకు సువార్తను ప్రకటించడము మొదలుబెట్టాడు. దాని ఫలితంగా తీతు అనే అన్యుడు రక్షించబడ్డాడు. పౌలు ఈ అన్యజాతిలోనుండి విశ్వాసిగా మారిన తీతును తీసుకొని యెరూషలేముకు వెళ్ళి అక్కడి సంఘ పెద్దలకు అతడిని పరిచయంచేసి అన్యులలో జరుగుతున్న సేవను గురించి వివరించాడు. అది విని సున్నతిలేని తీతును చూసిన సంఘ పెద్దలు అతడు విశ్వాసములోకి వచ్చాడు కనుక ఇప్పుడు అతడు రక్షణలో కొనసాగటానికి సున్నతి పొందాలి అంటు అతన్ని కోరలేదు]

“ఈ స్వాతంత్ర్యము అనుగ్రహించి, క్రీస్తు మనలను స్వతంత్రులనుగా చేసియున్నాడు. కాబట్టి, మీరు స్థిరముగా నిలిచి మరలదాస్యమనుకాడిక్రింద చిక్కుకొనకుడి. చూడుడి; మీరు సున్నతి పొందినయెడల క్రీస్తువలన మీకు ప్రయోజనమేమియు కలుగదని పౌలను నేను మీతో చెప్పుచున్నాను. ధర్మశాస్త్రము యావత్తు ఆచరింప బద్ధుడై యున్నాడని సున్నతిపొందిన ప్రతి మను ష్యునికి నేను మరల దృఢముగ చెప్పుచున్నాను. మీలో ధర్మశాస్త్రమువలన నీతిమంతులని తీర్చబడువారెవరో వారు క్రీస్తులోనుండి బొత్తిగా వేరుచేయబడియున్నారు, కృపలోనుండి తొలగిపోయి యున్నారు.” (గలతీ.5:1-4)
[గలతీయులకు వ్రాసిన పత్రికలోని 4వ అధ్యాయములో ధర్మశాస్త్రమునకు లోబడియుండాలని కోరుతున్న వారికి అది దాసత్వమని క్రీస్తునందున్నవారు ఆ దాసత్వములోనుండి విడిపించబడి స్వతంత్రులుగా చేయబడ్డారన్నది వివరించి 5వ ధ్యాయములో తిరిగి ఆ దాసత్వము క్రిందికి అంటే ధర్మశాస్త్రము క్రిందికి వెళ్ళొద్దు అని బుద్దిచెపుతున్నాడు. అందులో భాగంగా ధర్మశాస్త్రాన్ని పాటించే ప్రయత్నముతో సున్నతిని పొందవద్దని బోధిస్తున్నాడు. అలా చేసే వారు క్రీస్తునుండి తొలగించబడటమేగాక వారు ధర్మశాస్త్రము అంతటిని తు.చ. తప్పకుండా పాటించాల్సిన ఆవశ్యకత వుంది అంటూ హెచ్చరిస్తున్నాడు.]

“మీరెంత మాత్రమును వేరుగా ఆలోచింపరని ప్రభువునందు మిమ్మునుగూర్చి నేను రూఢిగా నమ్ముకొను చున్నాను. మిమ్మును కలవరపెట్టుచున్నవాడు ఎవడైనను వాడు తగిన శిక్షను భరించును.సహోదరులారా, సున్నతి పొందవలెనని నేనింకను ప్రకటించుచున్నయెడల ఇప్పటికిని హింసింపబడనేల? ఆ పక్షమున సిలువవిషయమైన అభ్యంతరము తీసివేయబడునుగదా? మిమ్మును కలవరపెట్టువారు తమ్మునుతాము ఛేదించుకొనుట మేలు.” (గలతీ.5:10-12)
[గలతీయులకు వ్రాసిన పత్రికలోని 4వ అధ్యాయములో ధర్మశాస్త్రమన్నది దాసత్వానికి సాదృశ్యమని వివరించి 5వ అధ్యాయములో ధర్మశాస్త్రాన్ని పాటించడములో భాగంగా సున్నతిని పొందకండి అంటూ బోధిస్తూ పై వాక్యాలలో తాను యూదులకు సువార్తను ఏరకంగా ప్రకటిస్తున్నాడో తద్వారా తాను ఏరకమైన బాధలు పడుతున్నాడో వివరిస్తున్నాడు. ధర్మశాస్త్రాన్ని పాటించనవసరము లేదు అలాగే దాన్ని పాటించే ప్రయత్నములో సున్నతిని పొందనవసరముకూడా లేదు అని అపోస్తలుడైన పౌలు యూదులకు బోధిస్తుండటాన్ని బట్టే యూదులు పౌలును హింసించారు. అలా కాకుండ ఒక వేళ పౌలు సువార్తను ప్రకటిస్తూ మోషేధర్మశాస్త్రాన్ని అనుసరించండి అలాగే సున్నతినికూడా పొందండి అని బోధించడం ప్రారంభిస్తే అతడికి యూదులనుండి హింసలుండేవి కావు! అయితే కొందరు కపట సోదరులు/విశ్వాసులు ఈ పంథాలో క్రీస్తును ప్రకటిస్తూ యూదులనుండి వచ్చే హింసలబారినుండి తమను తాము కాపడుకుంటున్నారు అన్నది పౌలు 6వ అధ్యాయములో తెలియచేస్తున్నాడు]

“శరీరవిషయమందు చక్కగా అగపడగోరువారెవరో వారు తాము క్రీస్తు యొక్క సిలువవిషయమై హింసపొందకుండుటకు మాత్రమే సున్నతి పొందవలెనని మిమ్మును బలవంతము చేయుచున్నారు.అయితే వారు సున్నతిపొందిన వారైనను ధర్మశాస్త్రము ఆచరింపరు; తాము మీశరీరవిషయమందు అతిశయించు నిమిత్తము మీరు సున్నతిపొందవలెనని కోరుచున్నారు.” (గలతీ.6:12-13)
[కపట సోదరులు/విశ్వాసులు తాము ప్రకటిస్తున్న సువార్త విశయములో యూదులనుండి తమకు ఏసమస్యా రాకుండుటకై తాము సున్నతిని పొంది క్రొత్తగా అన్యజనులలోనుండి విశ్వాసములోకి వచ్చిన వారిని కూడా సున్నతి పొందండి అంటూ బలవంతము చేస్తున్నారు. సున్నతిని పొందినవారు మోషేధర్మశాస్త్రము అంటటిని తప్పిపోకుండా పాటించాలి. అయితే, ఈ కపట సోదరులు/విశ్వాసులు తాము సున్నతిని మాత్రము పొంది ధర్మశాస్త్రమును పాటించడము వదిలేసారు. వీరు బోధిస్తున్నది పాటిస్తున్నది పౌలు బోధిస్తున్నదానికి పూర్తిగా వ్యతిరేకమైనది.] 

“కుక్కల విషయమై జాగ్రత్తగా ఉండుడి. దుష్టులైనపనివారి విషయమై జాగ్రత్తగా ఉండుడి, ఈ ఛేదననాచరించువారి విషయమై జాగ్రత్తగా ఉండుడి. ఎందుకనగా శరీరమును ఆస్పదముచేసికొనక దేవుని యొక్క ఆత్మవలన ఆరాధించుచు, క్రీస్తుయేసునందు అతిశయపడుచున్న మనమే సున్నతి ఆచరించువారము.” (ఫిలిపీ.3:2-3)
[లేఖనాల బోధ ప్రకారం నిజమైన సున్నతి హృదయసున్నతి. శరీరసున్నతిపై ఆధారపడకుండా పరిశుద్ధాత్మతో ఆరాధిస్తూ క్రీస్తు యేసునందు అతిశయిస్తూ జీవిస్తున్న వారే నిజమైన సున్నతి ఆచారాన్ని పాటిస్తున్నవారు అన్నది అపోస్తలుడైన పౌలుద్వారా యివాబడిన పై లేఖనాల బోధ. అయితే, దీనికి వ్యతిరేకంగా బోధిస్తున్నవారు దుష్టబోధకులు. వారు కుక్కలతో సమానులు. అలాంటివారికి దూరంగా వుండండి అని పై లేఖనాల ఉవాచ.]

“అనేకులు, విశేషముగా సున్నతి సంబంధులును, అవిధేయులును వదరుబోతులును మోసపుచ్చువారునైయున్నారు. వారి నోళ్లుమూయింపవలెను. అట్టివారు ఉపదేశింపకూడనివాటిని దుర్లాభముకొరకు ఉపదేశించుచు, కుటుంబములకు కుటుంబములనే పాడుచేయుచున్నారు.” (తీతుకు.1:10-11)
[పై లేఖనాలలో అపోస్తలుడైన పౌలు సున్నతి సంబంధులు అంటే సున్నతి పొందాలి అంటు అన్యులలోనుండి వచ్చిన విశ్వాసులకు బోధిస్తూ వారిని కలవర పెట్టి అపోస్తలుల బోధకు విరుద్ధంగా శరీరసున్నతిని పొందేటట్లు చేస్తున్న వారు మోసపుచ్చే వారు అని వివరిస్తూన్నాడు. అలాంటివారు తాము అపోస్తలుల బోధకు అవిధేయులుగా వుండటమేగాక తమ మాటకారితనముచేత అనేకులను మోసపుచ్చుతూ కుటుంబాలకు కుటుంబాలనే విశ్వాసబ్రష్టులనుగా చేస్తున్నారంటూ హెచ్చరిక ఇస్తున్నాడు. (ఈ కోవకు చెందిన మోసగాళ్ళు ఈ దినాలలో అనేకులు బయలుదేరారు తెలుగు క్రైస్తవుల మధ్య)]

తమ గారడీమాటలతో వక్రవ్యాఖ్యానాలతో అమాయక క్రైస్తవులను మభ్యపెట్టి వారిని శారీరక సున్నతిని పొందేటట్లు చేసి తద్వారా వారిని క్రీస్తునుండి వేరుచేసే దుర్భోధకులు ఈనాడు అనేకులు లోకములో బయలుదేరారు. అలాంటి అబద్ధబోధకులను పరిశుద్ధ లేఖనాలు ‘సున్నతి సంబంధులు,’ ‘కపటసోదరులు,’ ‘విశ్వాసులను కలవరపెట్టే వారు,’ ‘అవిధేయులు,’ ‘వదరుబోతులు,’ ‘మోసపుచ్చువారు,’ ‘దుష్టులైన పనివారు,’ ‘శరీరమును ఆస్పదముచేసుకొనేవారు,’ ‘దుర్లాభముకొరకు ఉపదేశించేవారు,’ ‘కుక్కలు’ అంటూ వారికి తగిన విశేషణ నామాలతో గుర్తిస్తున్నది. అలాంటివారికి వారి బోధలకు నిజవిశ్వాసులు దూరంగా వుంటూ తాము క్రీస్తు యేసునందు కేవళము విశ్వాసముద్వారా దేవుని కృపచేత పొందిన రక్షణలో కొనసాగాలన్నది లేఖనాల బోధ.

13. అపోస్తలుడైన పౌలు కూడా  ఒక యూదునిగా ఎనిమిదవ దినాన సున్నతి పొందిన వ్యక్తి (ఫిలిప్పీ.3:5). తాను ప్రభువైన యేసే (యషువ) క్రీస్తు (మషియాఖ్) అని గ్రహించి ఆయనయందు విశ్వాసముద్వారా క్రొత్తనిబంధనలోకి ప్రవేశించిన తదుపరి ఒకానొక సందర్భములో తాను సువార్త ప్రకటించగా రక్షించబడిన యువవిశ్వాసి తిమోతికి సున్నతి చేయించడము జరిగింది. ఇందుకుగల కారణమేమిటి? దీని పర్యవసానమేమిటి? ఇది రక్షణపొందటానికా లేక రక్షణలో కొనసాగటానికా?  

పౌలు ఈవిధంగా చేయడముద్వారా క్రీస్తు యేసునందు విశ్వాసముద్వారా రక్షించబడిన వ్యక్తి ‘శరీరములో సున్నతినికూడా పొందాలి’ అనిగాని లేక ఆ వ్యక్తి ‘సున్నతి పొందితేనేగాని రక్షణ నిలుపుకోలేడు’ అనిగాని చూపించే ప్రయతనము చేయడము లేదు. అయితే, లేఖనాలను జాగ్రత్తగా పరిశీలించి చూస్తే పౌలు ఆవిధంగా చేయడానికిగల కారణముకూడా అక్కడే వ్రాయబడి వున్న విషయాన్ని గమనించగలము.  

“పౌలు దెర్బేకును లుస్త్రకును వచ్చెను. అక్కడ తిమోతి అను ఒక శిష్యుడుండెను. అతడు విశ్వసించిన యొక యూదురాలి కుమారుడు, అతని తండ్రి గ్రీసు దేశస్థుడు…అతని తండ్రి గ్రీసుదేశస్థుడని ఆప్రదేశములోని యూదులకందరికి తెలియును గనుక వారినిబట్టి అతని తీసికొని సున్నతిచేయించెను.” (అపో.కా.16:1…3)

‘వారినిబట్టి’ అన్నది ఇక్కడ అసలు కారణము.

గ్రీసుదేశస్థుని కుమారుడైన తిమోతి సున్నతిని పొందకుండిన స్థితిలోనే మెస్సయ్య అయిన యేసు (యషువ) నందు విశ్వాసముంచి రక్షణపొంది శిష్యుడిగా మారాడు. విశ్వాసజీవితములో ఎదుగుతూ యితరవిశ్వాసులచేత మంచిపేరుకూడా సంపాదించాడు. అయినా ఆసమయములో సున్నతి పొందలేదు. అక్కడున్న విశ్వాసులెవరూ తిమోతిని సున్నతి పొందమంటూ బలవంతముచేయలేదు సూచించనూలేదు. అపోస్తలుడైన పౌలు తిమోతి వుంటున్న ప్రాంతానికి వచ్చిన సందర్భములో తిమోతిని తనతోకూడా పరిచర్య నిమిత్తం తీసుకొని వెళ్ళాలని ఆశించాడు. కాని, గ్రీసుదేశస్థుని కుమారుడైన తిమోతికి సున్నతి లేదన్న సంగతి ఆ ప్రాంతములోని యూదులకు తెలుసు. వారినిబట్టి అంటే ఆప్రాంతములోని యూదులకు తిమోతికి సున్నతి లేకపోవడమన్నది ఒక అభ్యంతరకారణముగా వుండకూడదని తిమోతికి సున్నతి చేయించాడు పౌలు. దీనిద్వారా పౌలుకు మరియు పౌలుతోపాటు పరిచర్యలో పయనించిన తిమోతికి యూదులమధ్యకు నిరాటంకంగా వెళ్ళి వారికి సువార్తను ప్రకటించడానికి వీలయ్యింది. అంతేగాని రక్షణపొందటానికో లేక రక్షణలో కొనసాగటానికో తిమోతికి పౌలు సున్నతి చేయించలేదు.    

ఈ సందర్భంగా మనం జ్ఙాపకము చేసుకోవలసిన లేఖన సత్యాలు, “యేసుక్రీస్తునందుండువారికి సున్నతిపొందుటయందేమియు లేదు, పొందకపోవుటయందేమియు లేదు” (గలతీ.5:6, 6:15) మరియు “యూదులను సంపాదించుకొనుటకు యూదులకు యూదునివలె ఉంటిని. ధర్మశాస్త్రమునకు లోబడినవారిని సంపాదించుకొనుటకు నేను ధర్మశాస్త్రమునకు లోబడినవాడను కాకపోయినను, ధర్మశాస్త్రమునకు లోబడినవానివలె ఉంటిని” (1 కొరింథీ.9:20). ఇవి అపోస్తలుడైన పౌలుద్వారా యివ్వబడిన దైవసందేశాలు. వీటి సమిష్టి తాత్పర్యము పౌలు తిమోతికి చేయించిన సున్నతిని తప్పుబట్టడములేదు అన్నది విజ్ఙులు మరియు దైవసంబంధులు గ్రహించగలరు.  

14. “నాతోకూడ చెరలో ఉన్న అరిస్తార్కును, బర్నబాకు సమీపజ్ఞాతియైన మార్కును మీకు వందనములు చెప్పు చున్నారు; ఈ మార్కునుగూర్చి మీరు ఆజ్ఞలు పొందితిరి, ఇతడు మీయొద్దకు వచ్చినయెడల ఇతని చేర్చుకొనుడి. మరియు యూస్తు అను యేసుకూడ మీకు వందనములు చెప్పుచున్నాడు. వీరు సున్నతిపొందినవారిలో చేరిన వారు, వీరుమాత్రమే దేవుని రాజ్యము నిమిత్తము నా జత పనివారై యున్నారు, వీరివలన నాకు ఆదరణ కలిగెను.” (కొలొస్సీ.4:10-11)

పై వాక్యాన్ని కొందరు సున్నతిసంబంధులు తాము అపార్థము చేసుకోవడమేగాక యితరులకు వక్రభాశ్యాలు చెబుతూ తప్పుదోవ పట్టిస్తున్నారు. నిజవిశ్వాసులు ఈవిశయములో అప్రమత్తులుగా వుంటూ అబద్ధబోధకులకు ఆవేశాలకుగాక లేఖనాధారమైన సత్యాన్వేషణకే పెద్దపీట వేయాలి.  

పేతురు సున్నతిగలవారికి అంటే యూదులకు సువార్తను ప్రకటిస్తుండగా పౌలు సున్నతిలేనివారికి అంటే అన్యులకు లేక యూదేతరులకు సువార్తను ప్రకటించే పిలుపును అందుకున్నాడు (గలతీ.2:7). ఈరకంగా క్రీస్తు యేసునందు మానవాళికనుగ్రహించబడిన దేవుని సువార్తను అందరికీ అందించే ప్రయత్నాలు జరిగాయి. అయితే ఈప్రయత్నములో పౌలుకు సహకరించిన వారిలో ఒకప్పుడు యూదామతములో (జుడాయిజం) వుండిన కొందరు సువార్త సత్యాన్ని విని, గ్రహించి, దానిలో విశ్వాసముంచడముద్వారా రక్షించబడి పౌలు చేస్తున్న పరిచర్యకు సహకరించడం మొదలుబెట్టారు. వీరంతా యుదులు కాబట్టి శారీర సున్నతి పొందియున్నవారు. పౌలుకు సువార్తపరిచర్యలో సహకరిస్తున్నవారిలో కేవళము యూదులేకాదు యూదేతరులుకూడా వున్నారు. అయితే, పౌలు చేస్తున్న సువార్తపరిచర్యలో ఒకప్పుడు యూదమతస్తులైవుండి యేసుక్రీస్తు శిష్యులుగా మారుతున్న వారిసంఖ్య రానురాను తగ్గిపోతూ యూదేతరులలోనుండి విశ్వాసములోనికి వస్తున్నవారి సంఖ్య పెరగడము ప్రారంభించింది. ప్రత్యేకించి రోములోని ఈ పరిస్థితిని ప్రతిబింభిస్తూ పౌలు పై మాట చెప్పడము జరిగింది. 

ఆయాప్రాంతాలలో పౌలుతో కలిసి పనిచేస్తున్న వారిలో సున్నతి పొందినవారు అంటే యూదామతములోనుండి వచ్చినవారు వున్నారు అలాగే సున్నతిపొందనివారు అంటే అన్యులుకూడా వున్నారు. పౌలు రోములోని చెఱసాలలోనుండి కొలొస్సీలోని విశ్వాసులకు వ్రాస్తూ తానున్న పరిస్థితిలో దేవునిరాజ్య విస్తరణ విశయములో తనకు రోములో సహాయం చేస్తున్న వారు కొలస్సీ.4:10-11 వరకు పేర్కొన్న దాని ప్రకారం యూదా మతములోనుండి వచ్చిన విశ్వాసులు మాత్రమే అని సూచిస్తున్నాడు. గమనించాలి, అన్నిస్థలాలలో తనతో కలిసి పరిచర్యలో పాలుపొందుతున్నవారంతా సున్నతిపొందినవారేనని ఇక్కడ పౌలు చెప్పడము లేదు. ఇది కేవళం రోములో పౌలు చెఱసాలలోవున్నప్పటి పరిస్థితిని గురించిన వివరణ.  

15. యెహెజ్కేలు-మూడవమందిరము: కొందరు యెహెజ్కేలు గ్రంథములోని 44:7-9 వచనాలను రాబోవు కాలములో యెరూషలేము నగరములో మూడవ మందిరము కట్టబడిన సందర్భాన్ని సూచిస్తున్నవంటూ తప్పుడు భాష్యం చెపుతారు. 

“ఆహారమును క్రొవ్వును రక్తమును మీరు నా కర్పించునప్పుడు నా పరిశుద్ధస్థలములో ఉండి దాని నపవిత్రపరచునట్లు హృదయమందును, శరీరమందును సున్నతిలేని అన్యులను దానిలోనికి మీరు తోడుకొనిరాగా వారు మీ హేయ క్రియలన్నిటిని ఆధారముచేసికొని నా నిబంధనను భంగపరచిరి. ​నేను మీకప్పగించిన నా పరిశుద్ధమైన వస్తువులను మీరు కాపాడక, వారు కాపాడవలెనని మీకు మారుగా అన్యులను ఉంచితిరి. కాబట్టి ప్రభువైన యెహోవా సెలవిచ్చునదేమనగాహృదయమందును, శరీరమందును సున్నతిలేని అన్యులై యుండి ఇశ్రాయేలీయులమధ్య నివసించువారిలో ఎవడును నా పరిశుద్ధస్థలములో ప్రవేశింపకూడదు.”

సొలోమోను కట్టించిన మొదటి మందిరం 586 క్రీ.పూ. లో బబులోను రాజైన నెబుకద్నెజర్ సైనికులచేత నాశనం చేయబడింది. ప్రవక్త అయిన యెహెజ్కేలు 622 క్రీ.పూ. – 550 క్రీ.పూ. మధ్య జీవించాడు. తాను బబులోను చెరలో జీవిస్తూ అక్కడి యూదులమధ్య దేవుని వాక్యం ప్రకటిస్తూ వచ్చాడు. ఆ సందర్భములోనే యెహెజ్కేలు 44 వ అధ్యాయము వ్రాయబడింది. అప్పుడు యెరూషలేములో దేవుని మందిరము లేదు. 516 క్రీ.పూ. లో జెరుబ్బాబేలు నాయకత్వములో రెండవమందిరం కట్టబడింది. దాన్ని కూడా రోమీయులు 70 క్రీ.శ. లో నేలమట్టం చేసారు.         

పై లేఖనాలను జాగ్రత్తగా చదివి చూస్తే అక్కడ ప్రభువైన యెహోవా మొదటిమందిరము నాశనమవడానికిగల కారణాలను యూదులకు జ్ఙాపకం చేస్తూ తన మందిరములో అంటే కట్టబడబోతున్న రెండవమందిరములో అలాంటివి పునరావృతం కాకూడదంటు హెచ్చరిస్తున్నాడు. ఆ సందర్భములోనే శరీరమందు సున్నతిలేని అన్యులు తన మందిరములో (రెండవ మందిరములో) ప్రవేశించకూడదు అన్నది వివరిస్తున్నాడు. మూడవమందిరమునుగురించిగాని ఆసమయములోని శారీర సున్నతినిగురించిగాని పైవచనాలలో ప్రస్తావించడము లేదు.  

పై బైబిలు బోధల వెలుగులో క్రింది సత్యాలను విశ్వాసులు గమనములో వుంచుకోవాలి:

(1) కొందరు వైద్యుల సలహామేరకు ఆరోగ్య పరిరక్షణ నిమిత్తం సున్నతిపొందుతారు. అలాంటి సున్నతిని లేఖనాలు నిశేధించడము లేదు మరియు సమర్థించడము లేదు. 

(2) కొందరు తమప్రాంత సంసృతిని బట్టి లేక తాముంటున్న సమాజములోని ఆచారాన్ని బట్టి సున్నతిపొందుతారు. అలాంటి సున్నతిని లేఖనాలు తప్పుబట్టడము లేదు.    

(3) కొందరు ఒకప్పుడు అన్యులుగా వుండి తరువాత బైబిలు దేవున్ని విశ్వసించి ధర్మశాస్త్రాన్ని (మోషే-ధర్మశాస్త్రం) పాటించి తద్వారా దేవుని మెప్పును పొందాలన్న సదుద్దేశములో భాగంగా సున్నతిపొందే ప్రయత్నం చేస్తుంటారు. అలాంటి సున్నతి లేఖనానుసారమైన సున్నతి కాదు. అందుకు కారణాలు:     

అ) అలాంటి సున్నతిని పేర్కొంటున్న వుదాహరణలుగాని లేక మాదిరిగా చూపే సంఘటనలుగాని బైబిలులో లేవు.

ఆ) ఒకవేళ ఎవరైనా దేవుని దృష్టిలో నీతిమంతునిగా కనబడాలన్న వుద్దేశముతో మోషేధర్మశాస్త్ర ప్రకారం సున్నతి తీసుకుంటే ఆ వ్యక్తి మోషేధర్మశాస్త్రమును మొత్తము తు.చ. తప్పకుండా పాటించాల్సి వుంటుంది. అలా కానిపక్షములో ఆవ్యక్తి పొందిన సున్నతికి విలువలేదు (రోమా. 2:25).   

(4) ఈమధ్య కొందరు యషువ మషియాఖ్ (యేసు క్రీస్తు) నందు విశ్వాసముంచినా సరే రక్షణపొందటానికి యింకా సున్నతిపొందాలి అన్న అబద్ధబోధకుల ఉవాచను బట్టి సున్నతి పొందుతున్నారు. ఈ రకమైన సున్నతి వాక్య విరుద్దమైన దుర్బోధ యొక్క ఫలితం! అలాంటి సున్నతి పొందినవారు యషువ మషియాఖ్ నుండి వేరై శాపగ్రస్తులుగా జీవించి నిత్యనాశనములోకి ప్రవేశిస్తారు అన్నది లేఖనాల హెచ్చరిక (గలతీ.5:1-4).   

(5) నిజవిశ్వాసులకు లేక నిజక్రైస్తవులకు చేతులతో చేయబడే సున్నతిగాక క్రీస్తు పొందిన సున్నతినిబట్టి హృదయమందు అత్మీయ సున్నతి  అనుగ్రహించబడింది (రోమా.2:28-29; ఫిలిపీ.3:2-3; కొలస్సీ.2:11). కనుక, వారు తిరిగి శరీర సున్నతిని పొందనవసరము లేదు (1కొరింథీ.7:18; గలతీ.2:1-3, 5:10-12, 6:12-13).  ఈ సత్యాన్ని ప్రతిబింబిస్తూ ఒకప్పుడు అన్యుడుగా వుండి క్రీస్తుయేసునందు నిజవిశ్వాసిగా మారి దేవుని కుటుంబములో చేరిన తీతు కూడా సున్నతిపొందవలెనంటు బలవంతము చేయబడలేదు (గలతీ.2:3).

(6) మెస్సయ్య యూదుడిగా మోషేధర్మశాస్త్రము క్రింద జీవించినవానిగా సున్నతిని పొందాడు. కాని, తన రక్తముద్వారా ఆవిష్కరించబోతున్న క్రొత్తనిబంధనలో పాలుపొందే వారందరిని ఉద్దేశించి సున్నతి పొందాలి అంటూ యేఆజ్ఙా ఇవ్వలేదు. మెస్సయ్యను విశ్వసించి ఆయన బోధ ప్రకారం జీవిస్తున్న వారికి రక్షించబడటానికి లేక ఆ రక్షణలో కొనసాగటానికి సున్నతి అన్నదాని ఆవశ్యకత అసలు లేనేలేదు.

(7) ఒకప్పుడు అన్యులుగా వుండి సువార్తను విని మెస్సయ్య (యషువ మషియాఖ్) నందు విశ్వాసముద్వారా నీతిమంతులుగా తీర్చబడి దేవుని ప్రజలలో చేరినతరువాత మెస్సయ్య ఉపదేశానికి అంటే మత్తయి సువార్త మొదలుకొని ప్రకటన గ్రంథము వరకుగల లేఖనాల సమగ్ర బోధకు వ్యతిరేకంగా శరీర సున్నతిని పొందితే మెస్సయ్యనుండి వేరుచేయబడి శాపగ్రస్తులవుతారు. అలాంటివారు తిరిగి మెస్సయ్య కృపలోకి చేరుకొని రక్షణలో కొనసాగడానికి తిరిగి మెస్సయ్య ముందు హృదయపూర్వకంగా పశ్చత్తాపపడి క్షమాపణ కోరి ఆయన కనికరము కొరకు ఎదురుచూడటము తప్ప వేరే మార్గము లేదు.